Jesienią w Muzeum Miejskim (Stadtmuseum) odbędzie się 4. sezon wykładów historyków z okręgu.

Tematy historyczne związane z Wiesbaden będą prezentowane w formie niedzielnych poranków. Cykl rozpocznie się 5 października. Finałowe wydarzenie odbędzie się 23 listopada 2025 r. wraz z ostatnim wykładem.

Wykłady rozpoczynają się o 11 rano, a wydarzenia kończą o 1 po południu. Po każdym wykładzie serwowany będzie kieliszek wina musującego.

Wstęp jest bezpłatny

W swoim wykładzie Ingeborg Toth skupia się na przewodniczącym Bundestagu, dr Köhlerze.

Erich Köhler urodził się w Erfurcie i do 1933 roku był dyrektorem zarządzającym Partii Pracy w Kilonii. Następnie wstąpił do Niemieckiej Partii Ludowej, partii Stresemanna. Ponieważ był żonaty z Żydówką, stracił wszystkie urzędy w 1933 roku. Po zakończeniu wojny zwrócił na siebie uwagę Amerykanów. Dr Köhler został dyrektorem zarządzającym Izby Przemysłowo-Handlowej w Wiesbaden w czerwcu 1945 r., a we wrześniu 1945 r. założył Unię Chrześcijańsko-Demokratyczną w Wiesbaden. Dr Köhler został pierwszym przewodniczącym niemieckiego Bundestagu i mieszkał w Wiesbaden aż do śmierci w 1958 roku.

Wykład Ralfa A. Gmelina.

Hans Gmelin, dziadek Ralfa Gmelina, zmarł podczas wojny w 1941 roku i pozostawił po sobie stos odręcznych rękopisów. Hans Gmelin przeżył dwie rewolucje: Socjalistyczną z 1919 r., a następnie "rewolucję narodową" z 1933 r., w której narodowi socjaliści przekształcili pewność prawną Republiki Weimarskiej w arbitralne rządy miernych i pozbawionych sumienia w zapierającym dech w piersiach czasie, co następnie doprowadziło do wyniszczającej wszystko II wojny światowej. Hans Gmelin czuł wstręt do obu rewolucji. Gdy zaczął pisać w 1934 roku, podstawowe cechy wczesnego nacjonalizmu były już przedmiotem jego przemyśleń i sformułowań. Przyjrzyjmy się szczegółowo życiu i myślom współczesnego mu człowieka, od końca epoki imperialnej do roku jego śmierci w 1941 roku.

Wykład Gerharda Valentina

Nie żyją od ponad 80 lat: dzieci, kobiety i mężczyźni z Bierstadt. Zginęli z winy zbrodniczego reżimu w okresie od 1933 do 1945 r. Na liniach frontu. W obozach zagłady. W domu w Bierstadt. Ludzie, którzy mieli swoje korzenie w Bierstadt: żołnierze, cywile, Żydzi; także robotnicy przymusowi i jeńcy wojenni, których los przywiódł do Bierstadt. Film dokumentalny "Powrót imion" ma na celu ponowne poznanie i połączenie ludzi żyjących dzisiaj z tymi, którzy żyli wśród nas w Bierstadt i zostali okrutnie zamordowani, ponieważ w przeciwnym razie ludzie i ich losy zostałyby zapomniane na zawsze.

Wykład Andrei Wecker

Gustav Zander założył pierwszy "Instytut Zandera" w Sztokholmie w 1865 roku. Urządzenia te umożliwiały wykonywanie pasywnych, aktywnych i wspomaganych ruchów - na przykład przy użyciu dźwigni, ciężarków, systemów pasów i osi obrotowych. Firma Rossel, Schwarz & Co. została założona w Wiesbaden w 1897 roku i szybko otrzymała licencję na produkcję urządzeń medyczno-mechanicznych Gustava Zandera. Od 1901 roku firma produkowała w Mainzer Strasse.

Dziś fitness to nie tylko zdrowie, ale także trendy - nawet jeśli to tylko nazwa trendu fitness: bieganie, wędrówki, jogging, spacery, trymowanie, marsze, marsz Mammuta, spacery, trekking, wędrówki, pielgrzymki, trucht, bieganie, biegi przełajowe....

Wykład Bernda Blaudowa

Wojna trzydziestoletnia doprowadziła do wyludnienia dużych obszarów Europy Środkowej. Obszar wokół dzisiejszego Dotzheim nie był wyjątkiem. Były fazy, w których Dotzheim było opuszczone. Dopiero 35 lat po zakończeniu wojny (1683 r.) w Dotzheim ponownie odnotowano dwanaście rodzin. Pomimo stosunkowo niewielkiej liczby, możemy tu mówić o pierwszej fali imigracji, która trwała od 1648 do 1683 roku. Później nastąpiły kolejne fale imigracji do Dotzheim. Do czasu przyłączenia do Wiesbaden w 1928 r. miasto liczyło 6 200 mieszkańców. Po II wojnie światowej wzrost był kontynuowany w szybkim tempie, a liczba ludności wynosi obecnie około 27 000.

Wykład Carol Falling

Przez pewien czas Wiesbaden miało szczęście cieszyć się talentami trzech wybitnych muzyków: pochodzącego z Wiesbaden kompozytora operetkowego i filmowego Heinza Lewina, dyrygenta Otto Klemperera i słynnego tenora Richarda Taubera. Opuścili oni nasze miasto, aby kontynuować swoje kariery, ponieważ ich życie zostało nagle przerwane przez narodowych socjalistów, którzy zmusili ich do wygnania ze względu na ich żydowskie pochodzenie. Jakie sukcesy muzyczne odnieśli w Wiesbaden? Co skomponowali? Co było wykonywane? Kiedy opuścili Wiesbaden i dokąd się udali? Jaka jest historia ich wygnania?

Wykład Stantona Fallinga, Carol Falling, Cornelii Thorspecken, Ninyany Thorspecken-Friebe i Laury Hafner

W całej serii oper kompozytor przewidział chór dziecięcy i młodzieżowy. Do lat 50. w Hessisches Staatstheater Wiesbaden nie było chóru młodzieżowego. Kiedy w latach 50. miała zostać wystawiona opera Antonina Dvořáka Jakobin, w której chór dziecięcy odgrywa główną rolę, dyrektor chóru dr Karl Howe zasugerował założenie stałego chóru młodzieżowego, który założyła jego żona Margarethe Howe i który po raz pierwszy pojawił się na scenie podczas premiery Jakobina 17 grudnia 1954 roku. Od tego czasu chór młodzieżowy co sezon występuje w operach, operetkach i na koncertach. Przez dziesięciolecia całe pokolenia dzieci przeszły profesjonalne szkolenie muzyczne i wokalne. Członkowie chóru młodzieżowego zaśpiewali swój ostatni występ (Otello Verdiego) 1 maja 2018 roku.

Wydarzenie zamykające serię występów.