Wiesbaden cieszyło się doskonałymi stosunkami z Imperium Carskim w połowie ubiegłego wieku. Podobnie jak członkowie dynastii Hohenzollernów, rosyjska arystokracja lubiła spędzać lato w zbawiennym klimacie Wiesbaden. Ten splendor był początkiem kosmopolitycznej reputacji miasta uzdrowiskowego, które przyciągało również artystów, takich jak Aleksiej von Jawlensky i pisarzy, takich jak Fiodor Dostojewski. Więzi stały się jeszcze ściślejsze, gdy rosyjska wielka księżna Elżbieta Michajłowna Romanowa zgodziła się poślubić księcia Adolpha von Nassau w 1844 roku.

Popularny i uprzejmy monarcha, który szczególnie wspierał działalność uzdrowiskową, a także połączenia kolejowe i przyczynił się do ożywienia gospodarczego Wiesbaden. Jednak jego młoda żona zmarła zaledwie rok później, w wieku 19 lat, podczas narodzin ich córki wraz z dzieckiem. Na jej pamiątkę wdowiec kazał zbudować Rosyjski Kościół (znany również jako Grecka Kaplica) na Nerobergu jako grobowiec za 1 milion rubli z posagu zmarłej córki cara, który od tego czasu stał się znakiem rozpoznawczym Wiesbaden widocznym z daleka dzięki złoconym cebulastym kopułom.

W 1856 r. wielka księżna Helene, matka zmarłego, zainicjowała utworzenie rosyjskiego cmentarza w Wiesbaden. Księżna sama sfinansowała połowę szacowanych kosztów wynoszących około 2500 guldenów, podczas gdy rosyjskie Ministerstwo Finansów dołożyło drugą połowę. Książę Nassau zapewnił ziemię. W związku z tym Phillipp Hoffmann, który był już odpowiedzialny za budowę rosyjskiego kościoła, został zatrudniony do zaplanowania kompleksu, ponieważ możliwie najbardziej harmonijne połączenie między dwoma miejscami na Nerobergu było absolutnie niezbędne.

Hoffmann zaprojektował kompleks cmentarny w kształcie krzyża z zaokrąglonymi narożnikami, teren został otoczony ceglanym murem, a brama została zwieńczona pozłacanym rosyjskim krzyżem. Rosyjski cmentarz w Wiesbaden został oficjalnie otwarty 31 sierpnia 1856 roku. Niewielka kaplica grobowa została dodana do terenu w 1861 roku, a zaledwie dwa lata później teren musiał zostać po raz pierwszy powiększony. Ostatnia rozbudowa miała miejsce w 1977 r. Istnieją tylko dwa rosyjskie cmentarze prawosławne poza Rosją - jeden w Baden-Baden i jeden w stolicy naszego kraju związkowego, chociaż miejsce w Wiesbaden jest znacznie ważniejsze pod względem historii i wielkości.