Przejdź do treści
Stolica kraju związkowego Wiesbaden

Schützenhof

Posiadłość Schützenhof z przynależną łaźnią i własnym źródłem termalnym przeszła w 1572 r. w ręce rodziny Schütz von Holzhausen, od której pochodzi nazwa, a w 1631 r. w ręce hrabiów Nassau, którzy byli właścicielami "Grafenbad" przez około 80 lat.

Widok na Schützenhofstraße, ok. 1900 r.
Widok na Schützenhofstraße, ok. 1900 r.

W XVIII wieku Schützenhof miał kilku właścicieli, aż w 1783 roku nabył go Reinhard Kässberger, właściciel łaźni "Zum Einhorn". Do 1795 r. zbudował on trójskrzydłowy kompleks, którego fasada rozciągała się od Gemeindebadgässchen do Schützenhofstraße, która jeszcze wtedy nie istniała, i miała prawie 90 metrów długości. Za nią rozciągał się teren składający się z winnic i ogrodów, aż do Schulbergu. Główną atrakcją była duża sala z około 300 miejscami siedzącymi, którą Kässberger regularnie wynajmował wędrownym trupom teatralnym od 1801 roku. W 1847 r. administracja domeny książęcej zakupiła kompleks budynków, początkowo z planem budowy nowego szpitala na tym terenie. Projektu tego nie udało się jednak zrealizować. Przez kilka lat Schützenhof służył jako sąd i sąd apelacyjny, a także jako alternatywne zakwaterowanie dla gimnazjum.

W 1864 r. posiadłość została ponownie sprzedana kilku finansistom, którzy zlecili rozbiórkę starego Schützenhof. W miejscu starego ogrodu zbudowano dolną Schützenhofstraße ze schodami na Schulberg, po lewej stronie której znajdował się nowy "Grandhotel Schützenhof", a naprzeciwko budynek poczty. Działki dla ośmiu domów ze sklepami zostały podzielone wzdłuż Langgasse. Powyżej tarasu ogrodowego, który był otoczony arkadami i pergolami, z rabatami kwiatowymi, fontannami i kandelabrami, wytyczono działki budowlane pod domy wiejskie aż do Schulbergu. Grand Hotel ze źródłem Schützenhof, zainaugurowany w maju 1869 roku, nigdy nie wyszedł na prostą. Ostatecznie miasto kupiło obiekt w 1879 roku.

Po upadku uzdrowiska w wyniku I wojny światowej i późniejszej okupacji, Schützenhof był tymczasowo wykorzystywany jako dom spokojnej starości. Poważnie uszkodzony podczas II wojny światowej, po 1945 r. mieścił filię biblioteki miejskiej i archiwum miejskie.

W latach 50. w Schützenhof mieściła się klinika reumatologiczna, a w 1969 r. budynek padł ofiarą kilofa.

Zbiór wycinków prasowych z Archiwum Miejskiego w Wiesbaden, "Schützenhof".

lista obserwowanych

Wyjaśnienia i uwagi

Źródło zdjęć