1ος γύρος αξιολόγησης
Από τους 8 προσκεκλημένους καλλιτέχνες, παρελήφθησαν 8 πλήρη και έγκαιρα έργα. Και τα 8 έργα έγιναν δεκτά. Στον πρώτο κρίσιμο γύρο αξιολόγησης, τα έργα συζητήθηκαν και αξιολογήθηκαν εντατικά και λεπτομερώς σε σχέση με τα κριτήρια αξιολόγησης. Με απλή πλειοψηφία αποφασίστηκε αν οι συμμετέχοντες θα έπρεπε να παραμείνουν στη διαδικασία ή να αποκλειστούν.

Μετά την ψηφοφορία, τα έργα 1001, 1005 και 1006 παρέμειναν στη διαδικασία.

2ος γύρος αξιολόγησης
Στο δεύτερο γύρο αξιολόγησης, τα έργα αναλύθηκαν και συζητήθηκαν κριτικά σε αυστηρότερη κλίμακα.

Επιθεώρηση του χώρου
Η κριτική επιτροπή επισκέφθηκε τον μελλοντικό εκθεσιακό χώρο μπροστά από το RheinMain CongressCenter στην Friedrich-Ebert-Allee και συζήτησε επί τόπου τις ιδέες των υπόλοιπων συμμετοχών. Μετά την επιτόπια επίσκεψη, τα έργα συζητήθηκαν τελικά και αξιολογήθηκαν από τους κριτές με βάση τις εντυπώσεις που αποκόμισαν.

Βραβείο
Κατά την τελική ψηφοφορία, η κριτική επιτροπή αποφάσισε το ακόλουθο αποτέλεσμα, κάθε κριτής μπορούσε να δώσει μία ψήφο.

1001
1 ψήφος, βραχεία λίστα

1005
1 ψήφος, βραχεία λίστα

1006
3 ψήφοι, 1η θέση, 1ο βραβείο

Σύσταση της κριτικής επιτροπής
Η κριτική επιτροπή συνέστησε στον διοργανωτή του διαγωνισμού, TriWiCon, να υλοποιήσει τη συμμετοχή 1006, η οποία έλαβε την πλειοψηφία των ψήφων της κριτικής επιτροπής. Η κριτική επιτροπή εμπειρογνωμόνων επέλεξε μόνο το ένα νικητήριο σχέδιο- δεν πραγματοποιήθηκε περαιτέρω κατάταξη των άλλων συμμετοχών του διαγωνισμού.

Αξιολόγηση του έργου 1006
Το έργο προτείνει άμορφα γλυπτά στη νότια περιοχή του χλοοτάπητα και εντυπωσιάζει τόσο με την επιλογή της τοποθεσίας όσο και με την ιδιαίτερη καλλιτεχνική γλώσσα της μορφής του. Η Emilia Neumann χρησιμοποίησε αντικείμενα καθημερινής χρήσης για τη δημιουργία των σχημάτων, τα οποία έπλεξε με τέτοιο τρόπο ώστε τα αντικείμενα να μπορούν να προσεγγιστούν από διάφορες πλευρές. Τα χρώματα που επιλέγονται και οι χρωματικές ραβδώσεις που δημιουργούνται υπογραμμίζουν τον αυτοκαθορισμό της καλλιτεχνικής διαδικασίας. Επιπλέον, το έργο πραγματεύεται το θέμα του νερού, ένα σημαντικό στοιχείο για το Wiesbaden, και χαρακτηρίζεται από ποικιλία χρωμάτων και μια ζωντανή εμφάνιση που δημιουργείται από την ανάμειξη χρωμάτων και υλικών.

Neumann: Χρειάστηκαν συνολικά περίπου 10 μήνες. Από την αρχή της δημιουργίας μέχρι τα τελικά εγκαίνια στο RheinMain CongressCenter. Η ιδέα ήταν ήδη έτοιμη κατά την έναρξη των εργασιών. Αναπτύχθηκε για τον διαγωνισμό.

Neumann: Πρώτα κατασκεύασα ένα καλούπι από τα δοχεία νερού. Χρησιμοποίησα διάφορα δοχεία γι' αυτό, τα οποία αποσυναρμολόγησα σε μέρη διαφορετικού μεγέθους ή τα έκοψα, τα οποία θεωρούσα σημαντικά για το καλούπι. Τα συναρμολόγησα αυτά σε ένα καλούπι.

Αυτό το καλούπι έχει εσωτερικές χαλύβδινες ενισχύσεις για να σταθεροποιήσει το φορτίο υψηλής πίεσης από το σκυρόδεμα και έναν πυρήνα Styrodur για να μειώσει το βάρος.

Αυτό το καλούπι ήταν εφοδιασμένο με οπλισμό και Styrodur για τη σταθεροποίηση του υψηλού φορτίου συμπίεσης από το σκυρόδεμα. Στη συνέχεια κατασκευάστηκε γύρω του ένα ξύλινο κουτί, το οποίο γέμισε με άμμο για να προσδώσει στο καλούπι αντοχή λόγω της άμμου. Έριξα το σκυρόδεμα αναμεμειγμένο με χρωστικές ουσίες σε αυτό το καλούπι από πάνω. Στη συνέχεια το καλούπι απογυμνώθηκε, τριφτεί, ενσωματωθεί και γυαλιστεί.

Neumann: Έχω χρησιμοποιήσει όλα τα είδη δοχείων νερού. Από δεξαμενές νερού μέχρι βαρέλια βροχής, από αμφορείς συλλογής νερού μέχρι κοχύλια νερού - αυτά τα τυπικά μπλε κοχύλια παιχνιδιών για παιδιά. Έκανα την ειδική επιλογή με βάση την αναγνωρισιμότητα- παρά την παραμόρφωση, θα πρέπει να είναι δυνατή η ευκολότερη αναγνώριση των αντικειμένων. Επέλεξα δοχεία που μπορούν να αγοραστούν σε οποιοδήποτε κατάστημα DIY, για παράδειγμα.

Βεβαιώθηκα επίσης ότι θα σχημάτιζαν ένα συναρπαστικό σχήμα και ότι τα σχήματα θα συμπλήρωναν το ένα το άλλο. Το πρώτο γλυπτό (μπροστά) είναι αρκετά απλό από άποψη σχήματος, ενώ το δεύτερο γλυπτό (μεγάλο όρθιο γλυπτό) είναι εντελώς παιχνιδιάρικο. Το ξαπλωμένο γλυπτό περιέχει τα σαφέστερα ίχνη των αγγείων και ενώνει τα άλλα δύο.

Neumann: Η επιλογή των χρωμάτων είναι διαφορετική στα τρία γλυπτά, αλλά η σχέση τους παραμένει αναγνωρίσιμη. Στο κάτω τμήμα του μεγάλου όρθιου γλυπτού (αρ. 2), για παράδειγμα, είναι αναγνωρίσιμη μια θάλασσα με ένα ηλιοβασίλεμα. Ήταν σημαντικό για μένα να ενσωματώσω μια ροή χρώματος που να αντιδρά στο περιβάλλον μπροστά από το RMCC. Ποια χρώματα ταιριάζουν με την πρόσοψη του RMCC και πώς εναρμονίζονται με το γκαζόν στο οποίο στέκονται τα γλυπτά;

Αυτό οδήγησε σε μια ιδέα για κάθε μεμονωμένο γλυπτό, η οποία στη συνέχεια επαναδιαπραγματευόταν ατομικά και διαισθητικά κατά τη διάρκεια της διαδικασίας χύτευσης.

Neumann: Λόγω του μεγέθους (ύψους) των γλυπτών, χρειαζόμουν μερικές φορές σκαλωσιές. Χρειάστηκαν επίσης ανυψωτικά μηχανήματα για να οδηγήσω το σκυρόδεμα στις αντίστοιχες επιφάνειες εργασίας. Δεν ανακάτευα το σκυρόδεμα με το χέρι, αλλά χρησιμοποίησα έτοιμο σκυρόδεμα. Τουλάχιστον τέσσερα άτομα ήταν πάντα παρόντα κατά τη διάρκεια της διαδικασίας χύτευσης. Είναι επίσης σημαντικό να γνωρίζετε τους νόμους της μόχλευσης, της ροής και της φυγόκεντρης δύναμης των υλικών.

Neumann: Λόγω του βάρους και του μεγέθους των γλυπτών, χρειάζεται ένας κινητός γερανός. Συγκολλήσαμε μια μεταλλική δομή στήριξης γύρω από ένα από τα γλυπτά, ώστε να μπορεί να μεταφερθεί ξαπλωμένο.

Η συνέντευξη διεξήχθη από την Gesine Zimmer.