W drodze z ... Urban sketcher Olena
Jeśli zobaczysz młodą kobietę z długimi brązowymi włosami zanurzoną w swoim szkicowniku w dowolnym miejscu w Wiesbaden, może to być Olena. Olena jest pasjonatką Wiesbaden i na swoich rysunkach uwiecznia najpiękniejsze miejsca, wille, zakątki i rzeźby.
Fräulein Quellgeflüster: Co podoba Ci się w Wiesbaden?
Olena : Przeprowadziłam się do Wiesbaden w 2015 roku, aby studiować tutaj na RheinMain University of Applied Sciences. Miasto przywitało mnie ciepło od samego początku i z czasem coraz bardziej mnie do siebie przekonywało. A szczerze mówiąc, podbiło moje serce. Uwielbiam to, jak bardzo jest tu zielono i jak szybko można dostać się z tętniącego życiem centrum do cichych zakątków. Miasto można poznać w ciągu zaledwie jednego dnia - to ekscytujący kontrast w porównaniu z Charkowem z 1,5 milionem mieszkańców, gdzie dorastałem.
"Czasami czuję się, jakbym wylądował w połowie XVIII lub XIX wieku. Niesamowicie romantyczne!"
Gdy spaceruję po mieście, ciągle przykuwają moją uwagę piękne fasady - wszędzie są szczegóły do odkrycia. Mieszanka wielu stylów architektonicznych sprawia, że miasto staje się dla mnie wehikułem czasu: czasami czuję się, jakbym wylądowała w połowie XVIII lub XIX wieku. Niesamowicie romantyczne!
I jeszcze ta odrobina magii w codziennym życiu: zielone papugi fruwające na drzewach zimą. Albo letnie popołudnie przy fontannie w Adolfsallee, które nagle przypomina wakacje. To właśnie takie chwile sprawiają, że chcę być kreatywny.
Fräulein Quellgeflüster: Jak to się stało, że zaczęłaś rysować?
Olena: Mój pierwszy dyplom był z architektury. W tamtych czasach nasz profesor poradził nam, abyśmy dużo rysowali poza uczelnią - i w ten sposób odkryłam szkicowanie dla siebie. Z czasem rysowanie stało się czymś, co zawsze sprowadza mnie do siebie. Kiedy rysuję, wchodzę w niemal medytacyjny stan. Dlatego zachęcam innych do spróbowania.
Na początku dzieliłem się swoimi rysunkami na blogu, a później na Instagramie. Jednak architektura nie od początku była moim tematem. Jako student często dojeżdżałem do Frankfurtu i rysowałem ludzi w pociągu, sceny z życia codziennego czy wykłady. Wtedy projekt nazywał się "365 dni szkiców" - co najmniej jeden szkic dziennie. Następnie pojawiły się inne osobiste projekty, takie jak "100 portretów".
Były też etapy, w których moje szkicowniki leżały nietknięte na półce przez długi czas - ale tak naprawdę nigdy się z nimi nie rozstałem. W pewnym momencie znów kupiłem zwykłą podkładkę i narysowałem widok z balkonu. Od tego momentu było tego coraz więcej. Nagle znalazłem swój temat - a było nim Wiesbaden. Miasto jest dla mnie jak niewyczerpana muza: zawsze nowe motywy, zawsze nowe perspektywy. Mógłbym rysować w nieskończoność, nigdy się nie nudząc.
Fräulein Quellgeflüster: Co Cię inspiruje?
Olena : Inspirują mnie ludzie, którzy podążają ścieżką serca i realizują swoje marzenia. Takie historie inspirują do pozostania ciekawym i otwartym - i do zaufania własnemu wewnętrznemu głosowi.
Dzięki mojemu kontu mogłam poznać tak wiele kreatywnych i ekscytujących osobowości, których prawdopodobnie nigdy nie spotkałabym w codziennym życiu. Każde spotkanie zachęca mnie do dalszego podążania tą ścieżką.
Ruch Urban Sketchers jest dla mnie świetnym źródłem inspiracji. Lubię chodzić na spotkania, rysować na miejscu i wymieniać się pomysłami z innymi podobnie myślącymi ludźmi. Nie chodzi o perfekcję czy "najpiękniejszy" obraz - chodzi po prostu o uchwycenie chwili, uwolnienie kreatywności i dodanie koloru do własnego spojrzenia na świat.
"Dolina Nero to dla mnie prawdziwe miejsce mocy. Każdy spacer tam jest jak mały kawałek raju".
Fräulein Quellgeflüster: Gdzie zawsze cię ciągnie?
Olena: Dolina Nero jest dla mnie prawdziwym miejscem mocy. Każdy spacer tam jest jak mały kawałek raju - ze wszystkimi roślinami, wielkimi starymi drzewami i kaczkami pływającymi spokojnie po wodzie. Wszystko emanuje taką harmonią, że czujesz się, jakbyś był tego częścią. Niektórzy ludzie przyjeżdżają tu na jogę, sport, czytanie lub piknik. Dla mnie jest to często początek małej wycieczki odkrywczej w poszukiwaniu nowych motywów rysunkowych. Niektóre z nich można znaleźć na moim profilu :-) Szczególnie lubię zatrzymać się na małym moście, posłuchać szumu wody i pozwolić mojemu spojrzeniu wędrować po winnicach Wiesbaden.
Fräulein Quellgeflüster: Jaka jest Twoja rada dla każdego, kto jeszcze nie zna Wiesbaden?
Olena: Zacznij od filiżanki kawy, najlepiej z widokiem na Schloßplatz i Martkirche, a następnie przejdź się przez Kranzplatz i Taunusstraße do Nerotal. Jak mogłeś się domyślić z mojej ostatniej odpowiedzi: Naprawdę polecam ten park każdemu.
W cieplejszych miesiącach warto wybrać się na przejażdżkę historyczną kolejką Nerobergbahn - sama podróż jest niesamowitym przeżyciem. Po dotarciu na szczyt jest wiele do odkrycia: może coś przekąsić z widokiem na świątynię Neroberg lub delektować się chwilą w pięknym Château Nero... Löwenterasse oferuje wspaniałą panoramę na dachy miasta. Za każdym razem, gdy tam stoję, czuję się, jakbym właśnie przyjechał do Wiesbaden.
Dodatkowa wskazówka: z rynku można dojechać małą kolejką "Thermine". Sam wypróbowałem ją dopiero kilka lat później - i byłem zaskoczony, jak wiele nowych rzeczy można odkryć podczas 50-minutowej wycieczki!