Protestancki kościół Bergkirche został zbudowany w latach 1876-79 jako drugi kościół protestancki po kościele Marktkirche. Stanowi on centrum i punkt orientacyjny dzielnicy Bergkirche nazwanej jego imieniem, która w tamtym czasie była dzielnicą pracowników uzdrowiska. Architektem był Johannes Otzen z Berlina, który później opracował również plany Ringkirche. Podobnie jak w przypadku kościoła Marktkirche, materiałem budowlanym była cegła z gzymsami wykonanymi z szarego piaskowca palatynackiego. Architektura jest wzorowana na wczesnym stylu gotyku reńskiego. Kościół Bergkirche został konsekrowany 28 maja 1879 roku przez biskupa dr Ludwiga Wilhelma Wilhelmiego.

Kościół górski został zbudowany na planie krzyża. Skrzyżowanie, które zostało przedłużone do ośmiokąta i zajmuje całą szerokość nawy, wyraźnie zbliża się do centralnej przestrzeni. Wysoki wieloboczny chór przylega od wschodu, flankowany przez niższe zakrystie przypominające kaplice. Z ramion krzyża na północy, południu i zachodzie, zachodnie jest zaprojektowane jako krótka nawa bazyliki. Ośmiobok krzyża wieńczy wieża, której wysoka spiczasta iglica góruje uderzająco nad budynkiem kościoła.

Pod względem architektonicznym Bergkirche jest uważany za wstępny etap do Ringkirche, ponieważ nie spełnia jeszcze wymagań programu Wiesbaden. Istnieją podobieństwa między tymi dwoma budynkami w kamiennych galeriach w ramionach transeptu, sklepieniu gwiaździstym na skrzyżowaniu, a przede wszystkim w efekcie przestrzennym.

Jak na protestanckie standardy, Bergkirche jest bogato zdobiony obrazami, witrażami, posągami i płaskorzeźbami. Kościół ma doskonałą akustykę, a także jedne z najpiękniej brzmiących organów w Wiesbaden. Oryginalne organy z firmy E. F. Walcker & Cie. w Ludwigsburgu zostały przebudowane przez firmę G. F. Steinmeyer & Co. na początku lat trzydziestych XX wieku. Inspiracją był Albert Schweitzer, który grał na organach w Bergkirchen. Zostały one ponownie przebudowane w 1938 i 1948 roku.

W czasach nazistowskich parafia Bergkirche była bastionem oporu i centrum Kościoła Wyznającego w Wiesbaden pod rządami pastorów Franza von Bernusa, Ludwiga Anthesa, Maxa Friesa i dr Heinricha Vömela. Wspierał ich prawnik z Wiesbaden, dr Hans Buttersack. Bojownik ruchu oporu Hermann Kaiser również utrzymywał kontakty z kongregacją, która miała rozległą sieć przeciwników nazistowskiego reżimu. Posiadali oni nawet nielegalną prasę drukarską. Kościół Bergkirche ma szczególny związek z Martinem Niemöllerem, który później został przewodniczącym Kościoła protestanckiego w Hesji i Nassau.

W prawie żadnej innej parafii Wiesbaden przepaść między bogatymi i biednymi, między mieszkańcami dzielnicy Bergkirche i sąsiednich willi w Dolinie Nero, między beneficjentami pomocy społecznej i milionerami, nie jest tak duża jak w Bergkirche.

Bergkirche Wiesbaden. Schnell, Art Guide No. 2552, Regensburg 2004.

Gerber, Manfred; Sawert, Axel: Die Wiesbadener Bergkirche, Frankfurt nad Menem 2016.

Kiesow, Gottfried: Przewodnik architektoniczny Wiesbaden. Miasto historyzmu, Bonn 2006 [s. 133-135].