Przejdź do treści
Encyklopedia miasta

Kutsch, Ferdinand

Kutsch, Ferdinand

Historyk, dyrektor muzeum

Urodzony: 01.01.1889 w Burg-Gmünden (Górna Hesja)

Zmarł: 30.04.1972 w Wiesbaden


Kutsch studiował archeologię klasyczną, filologię, germanistykę i prehistorię w Tybindze, Monachium, Berlinie i Giessen. Edukację zakończył egzaminem państwowym, a w 1912 r. uzyskał doktorat w Giessen. Po odbyciu stażu asystenckiego w Komisji Rzymsko-Germańskiej we Frankfurcie nad Menem, Kutsch odbył służbę wojskową, a w 1914 r. wyjechał na stypendium do Rzymu.

Po odbyciu służby wojskowej w latach 1914-18 i kolejnych dwóch latach w Komisji Rzymsko-Germańskiej, Kutsch został zatrudniony od 1919 r. w Państwowym Muzeum Nassau w Wiesbaden, którym kierował w latach 1927-56. Położył wielkie zasługi po zakończeniu II wojny światowej, kiedy nie tylko ochronił muzeum przed okupacją, ale także natychmiast wznowił działalność tak regularnie, jak to możliwe. Od 1927 r. był oficerem łącznikowym ds. kulturowo-historycznych artefaktów archeologicznych w okręgu administracyjnym Wiesbaden. Pełniąc tę funkcję, Kutsch zainicjował założenie Państwowego Urzędu ds. Kulturowo-Historycznych Zabytków Glebowych w 1938 roku, którym kierował jako honorowy dyrektor do 1956 roku.

Oprócz historii sztuki średniowiecznej, był szczególnie zainteresowany prehistorycznymi fortami pierścieniowymi, takimi jak Mahlberg w pobliżu Otzenhausen; niemniej jednak stworzył również ważne prace na temat późnego rzymskiego przyczółka w Moguncji. Z jego nazwiskiem nierozerwalnie wiąże się również prezentacja przed- i wczesnej historii Wiesbaden oraz fundamentalne badania nad historią architektury kościoła Mauritius. W tym samym czasie powiększył kolekcję antyków z Nassau poprzez przejęcia.

Od 1932 roku Kutsch przewodniczył Stowarzyszeniu na rzecz Starożytności i Badań Historycznych Nassau i został mianowany Honorowym Przewodniczącym, gdy przeszedł na emeryturę w 1963 roku. Przez ponad 30 lat kierował również Południowo- i Zachodnioniemieckim Stowarzyszeniem Badań nad Antykiem, które w 1962 r. mianowało go honorowym przewodniczącym.

lista obserwowanych

Wyjaśnienia i uwagi