Redlhammer, Johann (Hans) Heinrich Theodor

Urodzony: 30.09.1891 w Gablonz an der Neiße (Sudety)

zm.: 16.04.1980 w Hofheim am Taunus

Redlhammer, syn przemysłowca szklarskiego, uczęszczał do akademii dyplomatycznej w Wiedniu i początkowo pracował dla monarchii austro-węgierskiej w służbie dyplomatycznej. Po rozpoczęciu I wojny światowej był cesarskim i królewskim konsulem w Zagłębiu Ruhry, z siedzibą w Dortmundzie.

Po upadku monarchii naddunajskiej mógł przenieść się do służby dyplomatycznej Rzeszy Niemieckiej i zrobić tam karierę. Studiował niemieckie prawo administracyjne w Münster. W 1923 r. Redlhammer został powołany do ścisłego grona ministra spraw zagranicznych Rzeszy Gustava Stresemanna (DVP) i wziął udział w konferencji w Locarno w 1925 r. jako sekretarz generalny niemieckiej delegacji. Po mianowaniu na stanowisko radcy poselstwa, brał również udział w konferencjach w sprawie reparacji w Hadze w 1929 i 1930 roku. Redlhammer przeszedł na emeryturę jako dyplomata w 1933 r. i od tego czasu pracował w sektorze prywatnym.

W ostatnich latach wojny zarządzał fabryką tekstylną w Warnsdorf w Sudetach. Na pierwszym posiedzeniu rady miasta w 1946 r. grupa parlamentarna CDU Wiesbaden wybrała go na swojego przewodniczącego, a 25 lipca rada miasta wybrała go na pierwszego wybranego w wolnych wyborach burmistrza Wiesbaden po II wojnie światowej (1946-53), uzyskując 57 z 59 głosów.

Za jego kadencji do Wiesbaden przeniosły się liczne firmy, takie jak Berlinische Leben, administracja Didier-Werke czy Deutsche Pfandbriefanstalt, kilka wydawnictw, a także Federalny Urząd Statystyczny i Federalny Urząd Policji Kryminalnej. Wraz z byłym prezydentem Hesji Karlem Geilerem Redlhammer założył Towarzystwo Francusko-Niemieckie w Wiesbaden i został powołany do zarządu Francusko-Niemieckiej Fundacji Kultury. Po zakończeniu kadencji burmistrza był prezesem Towarzystwa Gustava Stresemanna. Do 1957 r. był przewodniczącym CDU w Wiesbaden.

Okres urzędowania Redlhammera nie był czasem szczęśliwym. W grudniu 1951 r. został skazany na trzy miesiące więzienia przez sąd rejonowy w Wiesbaden za świadome składanie fałszywych oświadczeń w kwestionariuszu dotyczącym zwrotu pieniędzy za okres służby dyplomatycznej. W rezultacie został zawieszony w obowiązkach służbowych. Później, 23 kwietnia 1953 r., został uniewinniony w drugiej instancji przez Sąd Okręgowy w Limburgu.

Niemniej jednak zaufanie do rady miejskiej zostało zachwiane. W związku z tym 21 maja 1953 r. został wybrany na burmistrza wymaganą większością dwóch trzecich głosów SPD, FDP i BHE. Jego własna grupa parlamentarna wstrzymała się od głosu, uznając jednocześnie zasługi Redlhammera dla odbudowy miasta. W 1967 r. został odznaczony Federalnym Krzyżem Zasługi 1 klasy.