W dniu 8 września 1860 r. w sali "Zum Erbprinzen von Nassau" na Mauritiusplatz założono "Vorschuss- und Kreditverein für die Stadt Wiesbaden" w formie stowarzyszenia z nieograniczoną odpowiedzialnością, które było wówczas w zwyczaju. Większość członków założycieli pochodziła z handlu i przemysłu. Prokurator sądowy dr Friedrich Schenck objął przewodnictwo całej administracji. W dniu 1 października 1860 r. rozpoczęto działalność w budynku na rogu Taunusstraße i Geisbergstraße.

Po krótkim czasie spółdzielnia zyskała już na znaczeniu gospodarczym. W 1864 roku nazwa została zmieniona na "Vorschussverein zu Wiesbaden". W tym roku stowarzyszenie przeniosło się również do nowej siedziby w domu Heymanna na Mühlgasse. W 1868 r., po uchwaleniu ustawy o spółdzielniach, Wiesbadener Vorschussverein i wszystkie inne stowarzyszenia spółdzielcze otrzymały kompleksowo zabezpieczony status prawny. Wpisu do rejestru spółdzielni dokonano pod nazwą "Vorschussverein zu Wiesbaden Eingetragene Genossenschaft". Po tym, jak lokal przy Mühlgasse stał się zbyt mały, w 1870 r. spółdzielnia przeniosła się do nowej siedziby na pierwszym piętrze domu Georga Büchera na rogu Marktstraße i Ellenbogengasse, naprzeciwko starego ratusza. Pomieszczenia te wkrótce również okazały się niewystarczające. W 1873 roku stowarzyszenie nabyło dawną posiadłość Scholza na rogu Friedrichstraße i Schillerplatz. W następnych latach zbudowano tu prestiżowy budynek banku według projektu architekta miejskiego Alexandra Facha, który do dziś służy jako siedziba banku. Bank przeniósł się do nowej siedziby na Schillerplatz 6 października 1876 roku. W tym czasie Vorschussverein liczył 4077 członków.

Od początku istnienia Vorschussverein promowanie i wspieranie systemu spółdzielczego w Niemczech było przedmiotem szczególnej troski mieszkańców Wiesbaden. Po śmierci Hermanna Schulze-Delitzscha w 1883 r., na osobistą prośbę zmarłego, dr Schenck został wybrany na jego następcę jako rzecznik "Powszechnego Związku Niemieckich Spółdzielni Samopomocowych". W wyniku postępującego rozwoju i rozbudowy Wiesbaden oraz związanej z tym ożywionej działalności budowlanej, stowarzyszeniu udało się znacznie rozszerzyć swoją działalność.

Na początku XX wieku wszystkie transakcje bankowe mogły być oferowane na korzystnych warunkach: kredyty, transakcje wymiany, kupno i sprzedaż papierów wartościowych, wykup kuponów i banknotów, wystawianie akredytyw i czeków do wszystkich ważniejszych miejsc w Niemczech i za granicą, swobodny transfer środków za pośrednictwem rachunku bieżącego Reichsbanku i pocztowego rachunku czekowego, przyjmowanie świadczeń kaucyjnych od władz państwowych i komunalnych. Aktywa stowarzyszenia wzrosły również do znacznych 4,5 miliona marek.

W 1905 r. stowarzyszenie zostało przekształcone w spółdzielnię z ograniczoną odpowiedzialnością. W 1910 r. Vorschussverein świętowało 50. rocznicę powstania podczas uroczystości w nowym Kurhausie. Opinia publiczna w coraz większym stopniu zdawała sobie sprawę, że "Vorschuss" przyczynił się w znacznym stopniu do szybkiego rozwoju miasta i jego gospodarki od momentu jego założenia. W 1924 r. podjęto decyzję o nadaniu bankowi nazwy "Wiesbadener Bank Eingetragene Genossenschaft mit beschränkter Haftung" (Wiesbadener Bank Zarejestrowana Spółdzielnia z Ograniczoną Odpowiedzialnością). Dzięki polityce ponadprzeciętnej skłonności do płacenia i ostrożnego udzielania pożyczek, stosowanej od samego początku, bank przetrwał kolejne złe czasy, takie jak inflacja, kryzys bankowy w 1931 r. i dwie wojny światowe.

W fazie odbudowy i cudu gospodarczego był w stanie szybko odzyskać i dalej rozwijać swoją pozycję jako filar gospodarki MŚP w Wiesbaden. W 1950 roku bank uzyskał status "banku handlu zagranicznego". Rosnąca aktywność biznesowa i rosnąca liczba klientów nie pozostały bez wpływu na możliwości przestrzenne spółdzielni kredytowej. W latach 50. i 60. sieć oddziałów była systematycznie rozbudowywana, a wraz z nią działalność ilościowa. W 1969 roku bank połączył się z założonym w 1865 roku Vereinsbank Wiesbaden, a cztery lata później z Volksbank Wiesbaden-Biebrich. Od tego czasu bank działa pod nazwą "Wiesbadener Volksbank eG".

Kolejne fuzje miały miejsce w 1988 r. (Volksbank Bad Schwalbach), 1989 r. (WKG-Bank Kreditbank Wiesbaden eG), 2001 r. (Raiffeisenbank Wiesbaden) i 2003 r. (Raiffeisenbank Frauenstein). W 2009 roku Wiesbadener Volksbank połączył się z Volksbank Eltville.

W tym samym roku podjęto decyzję o przeniesieniu działalności z zamożnymi klientami prywatnymi, która wcześniej była zarządzana przez centralę, do nowej lokalizacji. Bank stworzył własną markę "Wiesbadener Volksbank Private Banking", nabył prestiżową willę zbudowaną około 1902 roku przy Bierstadter Strasse i przebudował ją zgodnie z wymaganiami biznesowymi. Z tego miejsca wspiera klientów o specjalnych wymaganiach we wszystkich kwestiach finansowych i majątkowych oraz oferuje zarządzanie aktywami, planowanie sukcesji aktywów i zarządzanie fundacjami.

Obecnie Wiesbadener Volksbank jest jednym z największych i odnoszących największe sukcesy Volksbanków w Niemczech. Dane biznesowe (stan na 31.12.2015 r.): Liczba klientów: 135 000; aktywa ogółem: 3,9 mld euro; członkowie: 67 520; oddziały: 29; oddziały samoobsługowe: 6; pracownicy: 622.