Στις 8 Σεπτεμβρίου 1860, ιδρύθηκε στην αίθουσα "Zum Erbprinzen von Nassau" στην Mauritiusplatz η "Vorschuss- und Kreditverein für die Stadt Wiesbaden" με τη μορφή σωματείου με απεριόριστη ευθύνη, όπως συνηθιζόταν εκείνη την εποχή. Η πλειονότητα των ιδρυτικών μελών προέρχονταν από το εμπόριο και τη βιομηχανία. Ο δικαστικός εισαγγελέας Dr Friedrich Schenck ανέλαβε την προεδρία της συνολικής διοίκησης. Την 1η Οκτωβρίου 1860 άρχισαν οι επιχειρηματικές δραστηριότητες στο κτίριο στη γωνία των οδών Taunusstraße και Geisbergstraße.

Μετά από σύντομο χρονικό διάστημα, ο συνεταιρισμός είχε ήδη αποκτήσει οικονομική σημασία. Το 1864, το όνομα άλλαξε σε "Vorschussverein zu Wiesbaden". Τη χρονιά αυτή, ο συνεταιρισμός μετακόμισε επίσης σε νέες επαγγελματικές εγκαταστάσεις στο σπίτι του Heymann στην Mühlgasse. Το 1868, μετά την ψήφιση του νόμου περί συνεταιρισμών, το Wiesbadener Vorschussverein και όλες οι άλλες συνεταιριστικά οργανωμένες ενώσεις απέκτησαν ένα πλήρως ασφαλές νομικό καθεστώς. Η εγγραφή στο μητρώο των συνεταιρισμών έγινε με την επωνυμία "Vorschussverein zu Wiesbaden Eingetragene Genossenschaft". Αφού οι επαγγελματικοί χώροι στην Mühlgasse έγιναν πολύ μικροί, το 1870 ο συνεταιρισμός μετακόμισε σε νέα έδρα στον πρώτο όροφο του σπιτιού του Georg Bücher στη γωνία Marktstraße και Ellenbogengasse απέναντι από το παλιό δημαρχείο. Σύντομα και αυτοί οι χώροι αποδείχθηκαν ανεπαρκείς. Το 1873, ο σύλλογος απέκτησε το πρώην ακίνητο Scholz στη γωνία Friedrichstraße και Schillerplatz. Στα χρόνια που ακολούθησαν, χτίστηκε εδώ ένα περίφημο τραπεζικό κτίριο σε σχέδιο του αρχιτέκτονα της πόλης Alexander Fach, το οποίο εξακολουθεί να λειτουργεί ως έδρα της τράπεζας μέχρι σήμερα. Η τράπεζα μετακόμισε στις νέες εγκαταστάσεις της στην Schillerplatz στις 6 Οκτωβρίου 1876. Εκείνη την εποχή, η Vorschussverein αριθμούσε 4.077 μέλη.

Από τις απαρχές του Vorschussverein, η προώθηση και η υποστήριξη του συνεταιριστικού συστήματος στη Γερμανία αποτελούσε ιδιαίτερο μέλημα των κατοίκων του Βισμπάντεν. Μετά τον θάνατο του Hermann Schulze-Delitzsch το 1883, ο Dr. Schenck εξελέγη ως διάδοχός του ως συνήγορος της "Γενικής Ένωσης Γερμανικών Συνεταιρισμών Αυτοβοήθειας" κατόπιν προσωπικής επιθυμίας του εκλιπόντος. Ως αποτέλεσμα της προοδευτικής ανάπτυξης και επέκτασης του Βισμπάντεν και της σχετικής έντονης οικοδομικής δραστηριότητας, η ένωση κατάφερε να επεκτείνει σημαντικά τις επιχειρηματικές της δραστηριότητες.

Στις αρχές του 20ού αιώνα, όλες οι τραπεζικές συναλλαγές μπορούσαν να προσφερθούν με ευνοϊκούς όρους: Δάνεια, συναλλαγές συναλλάγματος, αγορά και πώληση τίτλων, εξαργύρωση κουπονιών και τραπεζογραμματίων, έκδοση ενέγγυων πιστώσεων και επιταγών προς όλα τα μεγάλα μέρη της Γερμανίας και του εξωτερικού, ελεύθερη μεταφορά κεφαλαίων μέσω του τρεχούμενου λογαριασμού της Reichsbank και του λογαριασμού ταχυδρομικών επιταγών, αποδοχή υπηρεσιών εγγύησης από κρατικές και δημοτικές αρχές. Το ενεργητικό της ένωσης είχε επίσης αυξηθεί στο σημαντικό ποσό των 4,5 εκατομμυρίων μάρκων.

Το 1905, η ένωση μετατράπηκε σε συνεταιρισμό με περιορισμένη ευθύνη. Το 1910, η Vorschussverein γιόρτασε την 50ή επέτειό της με μια τελετή στο νέο Kurhaus. Το κοινό συνειδητοποιούσε όλο και περισσότερο ότι η "Vorschuss" είχε συμβάλει τα μέγιστα στην ταχεία ανάπτυξη της πόλης και της οικονομίας της από την ίδρυσή της. Το 1924 αποφασίστηκε η ονομασία της τράπεζας ως "Wiesbadener Bank Eingetragene Genossenschaft mit beschränkter Haftung" (Wiesbadener Bank Registered Co-operative with Limited Liability). Χάρη στην πολιτική της πολύ υψηλότερης από το μέσο όρο προθυμίας πληρωμής και του προσεκτικού δανεισμού που εφαρμόστηκε από την αρχή της, η τράπεζα επέζησε από τις μετέπειτα κακές εποχές, όπως ο πληθωρισμός, η τραπεζική κρίση του 1931 και οι δύο παγκόσμιοι πόλεμοι.

Κατά τη φάση της ανασυγκρότησης και του οικονομικού θαύματος, κατάφερε να ανακτήσει γρήγορα και να επεκτείνει περαιτέρω τη θέση της ως πυλώνας της οικονομίας των ΜΜΕ στο Βισμπάντεν. Το 1950, η τράπεζα έλαβε το καθεστώς της "τράπεζας εξωτερικού εμπορίου". Η αυξανόμενη επιχειρηματική δραστηριότητα και ο αυξανόμενος αριθμός πελατών δεν έμειναν χωρίς αντίκτυπο στις χωρικές δυνατότητες του πιστωτικού συνεταιρισμού. Στις δεκαετίες του 1950 και του 1960, το δίκτυο των υποκαταστημάτων επεκτάθηκε συστηματικά και μαζί του ο όγκος των εργασιών. Το 1969, η τράπεζα συγχωνεύθηκε με την Vereinsbank Wiesbaden, που ιδρύθηκε το 1865, και τέσσερα χρόνια αργότερα με τη Volksbank Wiesbaden-Biebrich. Έκτοτε, η τράπεζα λειτουργεί με την επωνυμία "Wiesbadener Volksbank eG".

Περαιτέρω συγχωνεύσεις πραγματοποιήθηκαν το 1988 (Volksbank Bad Schwalbach), το 1989 (WKG-Bank Kreditbank Wiesbaden eG), το 2001 (Raiffeisenbank Wiesbaden) και το 2003 (Raiffeisenbank Frauenstein). Το 2009, η Wiesbadener Volksbank συγχωνεύθηκε με τη Volksbank Eltville.

Την ίδια χρονιά, αποφασίστηκε η μετεγκατάσταση των εργασιών με πλούσιους ιδιώτες πελάτες, τις οποίες προηγουμένως διαχειριζόταν η έδρα, σε νέα τοποθεσία. Η τράπεζα δημιούργησε το δικό της εμπορικό σήμα, "Wiesbadener Volksbank Private Banking", απέκτησε μια περίφημη βίλα που χτίστηκε γύρω στο 1902 στην Bierstadter Strasse και την αναδιαμόρφωσε ώστε να ανταποκρίνεται στις επιχειρηματικές της ανάγκες. Από εδώ υποστηρίζει πελάτες με ειδικές απαιτήσεις σε όλα τα οικονομικά και περιουσιακά θέματα και προσφέρει διαχείριση περιουσιακών στοιχείων, προγραμματισμό διαδοχής περιουσιακών στοιχείων και διαχείριση ιδρυμάτων.

Σήμερα, η Wiesbadener Volksbank είναι μία από τις μεγαλύτερες και πιο επιτυχημένες Volksbanks στη Γερμανία. Επιχειρησιακά στοιχεία (στις 31/12/2015): Η τράπεζα είναι η μεγαλύτερη τράπεζα της Γερμανίας: Αριθμός πελατών: 135.000, συνολικό ενεργητικό: 3,9 δισεκατομμύρια ευρώ, μέλη: 67.520, υποκαταστήματα: 29, υποκαταστήματα αυτοεξυπηρέτησης: 6, εργαζόμενοι: 622.