Λατρεύω τις προκλήσεις και την ανακάλυψη νέων πραγμάτων! Να γίνω πρόεδρος της Ένωσης Μουσείων της πόλης Wiesbaden; - Δεν θα το σκεφτόμουν ποτέ. Όταν με προσέγγισαν για να αναλάβω αυτή τη θέση, δεν χρειάστηκε να το σκεφτώ δύο φορές και δέχτηκα με ενθουσιασμό.

Σχετικά με τον εαυτό μου:
Προέρχομαι από τη βόρεια Γερμανία και κατέληξα στο Βισμπάντεν από μια (καλή) τύχη. Το ιστορικό κέντρο της πόλης, η αρχιτεκτονική, π.χ. στην 1η περιφερειακή οδό, και το πράσινο κατά μήκος των δρόμων με μάγεψαν αμέσως. Και καθώς ένα από τα χόμπι μου είναι η φωτογραφία, το Βισμπάντεν μου παρείχε άφθονα μοτίβα. Εδώ και πολλά χρόνια καταγράφω τις αλλαγές στην αστική ανάπτυξη με αεροφωτογραφίες. Η ανασκαφή του παρελθόντος του Βισμπάντεν είναι επίσης μια από τις αγαπημένες μου ασχολίες. Αυτά τα δύο πάθη αποτελούν τη βάση για διαλέξεις, άρθρα σε εφημερίδες, εκθέσεις και δημοσιευμένα βιβλία.

Τα οράματά μου:
Μαζί με τους συναδέλφους μου στο διοικητικό συμβούλιο και τα μέλη του Συλλόγου Φίλων, θα ήθελα να στηρίξω το μουσείο της πόλης. "Ένα ευρύχωρο κτίριο με μεγάλες, ψηλοτάβανες αίθουσες για ενημερωτικές, συναρπαστικές εκθέσεις και υπέροχες ειδικές εκθέσεις, χώρους για εκδηλώσεις ή ομάδες συζήτησης και ευκαιρίες για συναντήσεις και συζητήσεις". Για μένα, έτσι μοιάζει το μουσείο της πόλης μιας πρωτεύουσας του κράτους!

Ανυπομονώ για τις προκλήσεις που έρχονται.

Μόνο όσοι γνωρίζουν τον προορισμό τους θα βρουν το δρόμο. (Λάο Τσε).

Είναι μεγάλη χαρά και τιμή για μένα να υπηρετώ το Förderverein Stadtmuseum ως αναπληρωτής πρόεδρος. Είμαι βέβαιος ότι αυτή η ταλαντούχα ομάδα του διοικητικού συμβουλίου, μαζί με τα αφοσιωμένα μέλη μας, θα είναι πολύ επιτυχημένη.

Σχετικά με εμένα προσωπικά:
Έτσι, έχω το μεγάλο προνόμιο να μπορώ να αποκαλώ τον εαυτό μου Βισμπάντενερ. Επομένως, η γενέτειρά μου είναι ιδιαίτερα κοντά στην καρδιά μου - και σύμφωνα με το "το σπίτι είναι εκεί που είναι η καρδιά", η απομάκρυνση δεν ήταν ποτέ επιλογή. Είμαι παντρεμένος και εργάζομαι στην αστυνομία από το 2010. Διδάσκω επίσης πολιτική, κοινωνιολογία και αγγλικά στο Εσσαϊκό Πανεπιστήμιο Εφαρμοσμένων Επιστημών για τη Δημόσια Διοίκηση και Ασφάλεια. Στον ελεύθερο χρόνο μου, μου αρέσει να διαβάζω, να αθλούμαι και περιστασιακά να κάνω μια βόλτα στο πανέμορφο Kurpark, το οποίο θεωρώ έναν από τους θησαυρούς της πόλης μας. Όσον αφορά τους θησαυρούς, το μουσείο της πόλης διαθέτει επίσης ένα σημαντικό ρεπερτόριο, γι' αυτό και είναι πολύ σημαντικό για μένα να το προωθήσω.

Σχετικά με τα οράματά μου:
Διακηρυγμένος στόχος μου είναι να μπορέσω να αποκτήσω ένα κτίριο για το μουσείο της πόλης που να ανταποκρίνεται στις απαιτήσεις της ιστορίας της πόλης μας. Χωρίς ένα δικό του κτίριο, αυτό δεν μπορεί να πετύχει και δεν μπορεί να αξιοποιηθεί πλήρως η δυναμική του. Ελπίζω ότι θα πετύχουμε αυτόν τον στόχο μαζί, ώστε όλοι οι κάτοικοι του Βισμπάντεν να έχουν στη συνέχεια πρόσβαση στη σημαντική ιστορία της πόλης μας.

Όσοι θέλουν έναν στόχο δεν πρέπει να αποφεύγουν το ταξίδι. (Theodor Fontane)

Τις επαγγελματικές του φιλοδοξίες από την παιδική του ηλικία τις εξέφρασε στη μητέρα του, ενώ καθόταν στην αμμοδόχο του σπιτιού του: "Όταν μεγαλώσω, θα γίνω αρχαιολόγος. Τότε θα ξεθάβω σπουδαία παλιά πράγματα και θα περνάω την υπόλοιπη μέρα χαλαρώνοντας στον ήλιο!".

Σχετικά με εμένα προσωπικά:
Γεννήθηκα το 1987 και μεγάλωσα στη βαυαρική ύπαιθρο. Αφού εκπαιδεύτηκα ως τραπεζίτης, έκανα τη στρατιωτική μου θητεία και ολοκλήρωσα το απολυτήριο της δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης, μετακόμισα στο Μόναχο, όπου σπούδασα γερμανικά, ιστορία και κοινωνικές σπουδές στο Πανεπιστήμιο Ludwig Maximilian για να γίνω καθηγήτρια δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης. Από το 2018 είμαι παντρεμένη στο όμορφο Βισμπάντεν, όπου απολαμβάνω καθημερινά τις ιστορικές προσόψεις των σπιτιών. Εργάζομαι σε ένα γενικό σχολείο στο Rüsselsheim am Main. Έτσι δεν έγινα αρχαιολόγος - αλλά η αγάπη μου για την ιστορία και τα παλιά πράγματα έχει παραμείνει. Στον ελεύθερο χρόνο μου, μου αρέσει να επισκέπτομαι με τον σύζυγό μου υπαίθριες αγορές και αγορές αντίκες.

Σχετικά με τα οράματά μου:
Όταν επρόκειτο να βρεθούν νέα μέλη του διοικητικού συμβουλίου για το Förderverein Stadtmuseum, με τράβηξε αμέσως η ιδέα. Είναι πολύ σημαντικό για μένα να υπερασπιστώ την εξαιρετική συλλογή αρχαιοτήτων του Νασάου και ένα κατάλληλο κτίριο μουσείου στην πρωτεύουσα του κρατιδίου, το Βισμπάντεν. Κατά τη γνώμη μου, είναι καθήκον μιας κοινωνίας της πόλης να διατηρεί, να ερευνά και να παρουσιάζει ιστορικά αντικείμενα για την παρούσα και τις μελλοντικές γενιές. Είμαι πεπεισμένος ότι μπορούμε και πρέπει να μάθουμε από την (αστική) ιστορία, προκειμένου να διαμορφώσουμε συνειδητά το μέλλον μας.

Η ιστορία φωτίζει το μυαλό, εξευγενίζει την καρδιά, ωθεί τη θέληση και την κατευθύνει προς υψηλότερους στόχους. (Κικέρων)

Σχετικά με τον εαυτό μου:
Ήρθα σε επαφή με την ιστορία της περιοχής σε νεαρή ηλικία. Πραγματοποίησα το όνειρό μου να σπουδάσω αρχαιολογία στο Πανεπιστήμιο Johannes Gutenberg στο Mainz. Με επηρέασαν ιδιαίτερα τα πολλά χρόνια που ήμουν φοιτήτρια στο ρωμαϊκό φρούριο του Σάαλμπουργκ, όπου απέκτησα πολύτιμες γνώσεις για την αρχαιολογική μουσειακή εργασία από τις οποίες επωφελούμαι ακόμη και σήμερα. Η πορεία μου με οδήγησε από το διδακτορικό μου στο Albert-Ludwigs-Universität Freiburg σε μια θέση διατριβής στη Ρωμαϊκή-Γερμανική Επιτροπή της Φρανκφούρτης μέσω μιας τριετούς θέσης βοηθού ερευνητή στο Πανεπιστήμιο Goethe της Φρανκφούρτης στο Stadtmuseum Wiesbaden. Από τα μέσα του 2020 είμαι υπεύθυνη επιμελήτρια του αρχαιολογικού τμήματος της Συλλογής Αρχαιοτήτων του Νασάου.

Σχετικά με τα οράματά μου:
"Είχατε δει τη Συλλογή Αρχαιοτήτων του Νασσάου στο Κρατικό Μουσείο;" Άκουγα συχνά αυτή την ερώτηση κατά τη διάρκεια των σπουδών μου στο Μάιντς και στο Φράιμπουργκ. Το SNA αιωρούνταν πάντα πάνω από τις σπουδές μου σαν φάντασμα. Και όχι, δεν είχα δει ποτέ τη μόνιμη έκθεση, η οποία διαλύθηκε στο Landesmuseum γύρω στο 2002/2003. Σήμερα, ως επιμελήτρια της SNA, μπορώ να καταλάβω άμεσα τι σήμαινε το κλείσιμο της συλλογής - τόσο για τους ειδικούς όσο και για το κοινό. Οι συνέπειες είναι ακόμη και σήμερα αισθητές, ιδίως στην αρχαιολογική έρευνα, με τη μορφή "τυφλών σημείων" σε ορισμένες περιοχές. Αυτό συμβαίνει επειδή η SNA δεν αντιπροσωπεύει τίποτα λιγότερο από την ιστορική μνήμη της περιοχής του δυτικού Ρήνου-Μάιν. Το να καταστεί η SNA και πάλι πλήρως προσβάσιμη στους ερευνητές και το κοινό είναι ένα θέμα που μου βρίσκεται πολύ κοντά στην καρδιά.