Μέχρι τον 19ο αιώνα, η πόλη παρέμεινε σε μεγάλο βαθμό εντός των ορίων του ρωμαϊκού οικισμού. Μια αρχική ανάκαμψη ξεκίνησε με τη μετεγκατάσταση της κατοικίας του Νασάου στο Μπίεμπριχ και της κυβέρνησης στο Βισμπάντεν το 1744. Όταν το Βισμπάντεν έγινε πρωτεύουσα του Δουκάτου του Νασάου το 1806, η ανάπτυξη της πόλης επιταχύνθηκε ραγδαία - ο πληθυσμός δεκαπλασιάστηκε μέσα σε 60 χρόνια.

Το γενικό σχέδιο ανάπτυξης του Christian Zais από το 1818 ήταν καθοριστικό για τη δομική ανάπτυξη, δημιουργώντας τη βάση για το ιστορικό πεντάγωνο που εξακολουθεί να χαρακτηρίζει τον πυρήνα της κρατικής πρωτεύουσας του Βισμπάντεν σήμερα. Εκείνη την εποχή, οι οχυρώσεις της πόλης με τείχη και πύλες είχαν κατεδαφιστεί σε μεγάλο βαθμό. Η πρώτη επέκταση της πόλης προς τα νότια ξεκίνησε με την κατασκευή της Luisenstraße το 1823, ενώ η Rheinstraße ολοκληρώθηκε το 1831. Το 1858 χτίστηκε το πρώτο σπίτι νότια της Rheinstraße, σηματοδοτώντας την έναρξη της εντατικής οικοδομικής δραστηριότητας. Μέχρι το 1900, η πόλη είχε σχεδόν ολοκληρωθεί εντός της σημερινής αστικής περιοχής. Στα βορειοδυτικά, τα πρώτα κτίρια ανεγέρθηκαν γύρω στο 1860 και μέχρι το 1885 η ανάπτυξη επεκτάθηκε μέχρι την Kellerstraße. Το δημοτικό νοσοκομείο χτίστηκε μεταξύ των οδών Platter Strasse, Kastellstrasse και Schwalbacher Strasse μεταξύ 1877 και 1879 και αποτελούνταν από διάφορα μεμονωμένα περίπτερα για τα αντίστοιχα εξειδικευμένα τμήματα. Λειτούργησε για πάνω από 100 χρόνια πριν αντικατασταθεί το 1982 από τις νέες κλινικές Dr Horst Schmidt στα περίχωρα της πόλης.

Από τον μεσαιωνικό οικοδομικό ιστό δεν σώζεται σχεδόν τίποτα σήμερα. Το παλαιότερο κτίριο στο κέντρο της πόλης είναι το παλιό δημαρχείο, το οποίο ολοκληρώθηκε το 1610 και ανοικοδομήθηκε τον 19ο αιώνα. Τα παλαιότερα κτίρια κατοικιών χρονολογούνται από το 1728 και το 1735, ενώ το σιντριβάνι της αγοράς στην πλατεία Schlossplatz χτίστηκε το 1753. Τα μνημειακά κτίρια του 19ου αιώνα είναι ιδιαίτερα χαρακτηριστικά του αστικού τοπίου, όπως το παλάτι της πόλης (1837-1840), η εκκλησία της αγοράς (1852-1862), το νέο δημαρχείο (1884-1887) και η εκκλησία του Αγίου Βονιφάτιου (1845-1849). Το Kaiser-Friedrich-Bad, σήμερα γνωστό ως Kaiser-Friedrich-Therme, άνοιξε το 1913 στη θέση του πρώην Adler-Badhaus, τα ιαματικά λουτρά του οποίου χρησιμοποιούνταν ήδη από τους Ρωμαίους.

Το άνοιγμα του Rhein-Main-Hallen το 1957 ήταν ένα σημαντικό βήμα στην ανάπτυξη του Wiesbaden. Χτισμένες στη θέση του πρώην σιδηροδρομικού σταθμού Taunus, έγιναν κέντρο εκθέσεων, συνεδρίων και ημερίδων. Το 2018, το RheinMain CongressCenter (RMCC) εγκαινιάστηκε σε αυτόν τον χώρο και από τότε θέτει νέα πρότυπα ως ο μεγαλύτερος χώρος εκδηλώσεων του Wiesbaden. Παρεμπιπτόντως: το Συνέδριο Εσωτερικής Ιατρικής διεξάγεται στο Wiesbaden από το 1882.

Τα παλαιότερα κτίρια κατοικιών στο Βισμπάντεν: το σπίτι του Cetto στην Wagemannstraße από το 1728 και το σπίτι στην Spiegelgasse 11 από το 1735.