Η πρόθεση του περιοδικού, που ιδρύθηκε το 1951, ήταν να παρουσιάσει το Βισμπάντεν ως μια ζωτική οντότητα με την ιστορία του ως λουτρόπολη, συνεδριακή και διοικητική πόλη (συμπεριλαμβανομένης της οικονομικής συνιστώσας), λαμβάνοντας επίσης υπόψη το δίκτυο των σχέσεών του με το Νασάου και με έμφαση στα πολύπλευρα σύγχρονα γεγονότα.

Το μηνιαίο περιοδικό, το οποίο περιελάμβανε ημερολόγιο εκδηλώσεων και ανακοινώσεις από το Kur- und Verkehrsverein, προσέφερε έτσι εξίσου ενημέρωση, μεταφορά γνώσεων και ψυχαγωγία. Η τέχνη, η μουσική και το θέατρο έπαιζαν επίσης ιδιαίτερο ρόλο - ιδίως από τη δεκαετία του 1970 υπό την επιμέλεια του Kurt Thomas (πρώην επικεφαλής του εκδοτικού ομίλου Chmielorz, ο οποίος εξέδιδε το Wiesbadener Leben). Στο πλαίσιο του πολιτιστικού τομέα, δημοσιεύονταν σειρές με ευρύ φάσμα θεμάτων.

Ο Carl Emde έγινε γνωστός με το έργο του "View into the Galleries". Ο Δρ Hans Kloos, επικεφαλής του αφιερώματος της Wiesbadener Kurier, έριξε φως στη σκηνή του θεάτρου, της όπερας και των συναυλιών στο "Μουσικό φάσμα". Οι "Θησαυροί του Μουσείου" παρουσιάστηκαν με σχολιασμό από τον επιμελητή Dr Günter Kleineberg. Ως μόνιμος συγγραφέας και αρχισυντάκτης, ο δημοσιογράφος πολιτισμού και τέχνης Dr. Alexander Hildebrand εστιάζει στην τέχνη ως υπαρξιακή ανάγκη από τις αρχές της δεκαετίας του 1980. Σε συνεργασία με το "Institut für Bildende Kunst", το οποίο παρείχε ένα φόρουμ για την έρευνα της ζωής στο Βισμπάντεν, απομαγνητοφωνήθηκε και δημοσιεύθηκε για πρώτη φορά η αλληλογραφία του Alexej von Jawlensky, μεταξύ άλλων. Δοκίμια για όλο το δημιουργικό φάσμα του Jawlensky έδωσαν ώθηση για εκθέσεις και κείμενα καταλόγων. Τα απομνημονεύματα του ζωγράφου Otto Ritschl, ο οποίος είχε βρεθεί για ένα διάστημα κοντά στον Jawlensky, ήταν επίσης κατατοπιστικά σε αυτό το πλαίσιο.

Δοκίμια για τον Γκαίτε, τους αδελφούς Γκριμ και, για πρώτη φορά, ένα άρθρο για το Κεντρικό Σημείο Συλλογής στο Βισμπάντεν εμφανίστηκαν στο τμήμα της σειριακής σειράς. Επιπλέον, παρουσιάστηκαν ιερά κτίρια της πόλης, όπως η Ρωσική Ορθόδοξη Εκκλησία της Αγίας Ελισάβετ στο Neroberg, η Εκκλησία της Αγοράς ως εντυπωσιακή σιλουέτα ή η Ring Church με την υλοποίηση μεταρρυθμιστικών ιδεών. Ο καλλιτέχνης Art Nouveau Hans Christiansen και ο συγγραφέας Alfons Paquet τιμήθηκαν επίσης σε εκθέσεις.

Το μόνιμο προσόν του Wiesbadener Leben ήταν ότι πάλεψε ενάντια στην αδράνεια της παραμέλησης και της λήθης. Λόγω της μείωσης των διαφημίσεων, το περιοδικό έπρεπε να σταματήσει στα τέλη του 1995.

Hildebrand, Alexander: Das Institut für Bildende Kunst, υπό έκδοση.