Η έκθεση συγκεντρώνει έργα δώδεκα σύγχρονων καλλιτεχνών που χρησιμοποιούν υφαντικά υλικά για να αναπτύξουν νέες οπτικές γλώσσες και να διαπραγματευτούν επίκαιρα ζητήματα - αντλώντας από παραδοσιακές τεχνικές αλλά και αναπτύσσοντας πειραματικές μορφές.
αναπτύσσουν πειραματικές μορφές.

Καλλιτέχνιδες όπως η Sheila Hicks και η Annegret Soltau εξακολουθούν να είναι πρωτοπόρες, χρησιμοποιώντας υφαντικές τεχνικές που οι γυναίκες παραδοσιακά συχνά εξασκούσαν στο σπίτι για να αμφισβητήσουν τα όρια της τέχνης, να προσεγγίσουν τη σωματικότητα και την ευαλωτότητα καθώς και την ταυτότητα και τη συλλογική μνήμη.

Ωστόσο, το φάσμα των νοημάτων των υφασμάτων στην παρούσα έκθεση αφορά επίσης πολιτικά θέματα που αξιοποιούν την ανατρεπτική δυναμική των αισθησιακών-αισθητικών έργων, διότι με τη μοναδική ικανότητά τους να πλέκουν συνεχώς διαφορετικά νήματα, οι υφαντικές τεχνικές ήταν και είναι συχνά φορείς επαναστατικού περιεχομένου, μέσα πολιτικής διαμαρτυρίας και εκφράσεις καλλιτεχνικής και κοινωνικής αυτοδυναμίας. Οι καλλιτέχνες συνδυάζουν τα υφάσματα με την υψηλή τεχνολογία, δημιουργούν υβριδικά αντικείμενα με καλώδια κουβαρίσματος, ράβουν ή επεξεργάζονται μη υφασμάτινα υλικά ή δημιουργούν σχέδια που μοιάζουν με εικονογράμματα τόσο στον υλικό όσο και στον ψηφιακό χώρο. Ποιος σκέφτεται ακόμα μια δικτυωτή δομή από κλωστή όταν ακούει σήμερα "διαδίκτυο";

Παρ' όλα αυτά, η υφαντική τέχνη παραμένει συχνά ένα όριο που διασχίζει τα όρια μεταξύ τέχνης και χειροτεχνίας, μεταξύ οικειότητας και δημοσιότητας, μεταξύ λειτουργικού αντικειμένου και συμβολικού φορέα, μεταξύ παράδοσης και καινοτομίας. Είναι ακριβώς αυτή η υποτιθέμενη αμφιθυμία που την έχει καταστήσει ένα ισχυρό μέσο έκφρασης για τις γυναίκες καλλιτέχνιδες. Ένα μέσο έκφρασης που διαπραγματεύεται τους τρέχοντες πολιτικούς και κοινωνικούς λόγους και κάνει ορατή τη (συλλογική) ταυτότητα(ες). Η υλικότητα των υφασμάτινων έργων τέχνης καθιστά το ύφασμα - όπου το "ύφασμα" αναφέρεται τόσο στο περιεχόμενο όσο και στο υλικό - σχεδόν σωματικά απτό.

Η έκθεση "Τα νήματα δημιουργούν κόσμους" συγκεντρώνει μια μεγάλη ποικιλία έργων που δείχνουν ότι τα υφάσματα δεν είναι ένα παθητικό υλικό-φορέας, αλλά ένας ενεργός τόπος καλλιτεχνικού και πολιτικού διαλόγου. Αφηγούνται ιστορίες, διαπλέκουν πολιτισμούς και αγγίζουν θέματα που χαρακτηρίζουν τις κοινωνίες.

Με έργα των: Κ: Ngozi Ajah Schommers, Rufina Bazlova, Denise Bettelyoun, Patricia Dreyfus, Sheila Hicks, Constanza Camila Kramer Garfias, Gulnur Mukazhanova, Daniela Polz, Gertrud Riethmüller, Annegret Soltau, Hoda Tawakol και Carola Willbrand.

Με την υποστήριξη του Kulturfonds Frankfurt RheinMain και του Πολιτιστικού Γραφείου της πόλης του Wiesbaden.