Το βραβείο Ludwig Beck τιμά άτομα, ιδρύματα ή ενώσεις από όλο τον κόσμο που έχουν επιδείξει ιδιαίτερο πολιτικό θάρρος για την προώθηση του κοινού καλού, της ειρηνικής συνύπαρξης των ανθρώπων, της κοινωνικής δικαιοσύνης και των βασικών αρχών της δημοκρατίας και του κράτους δικαίου.

Οι υποψηφιότητες μπορούν να υποβληθούν εγγράφως ή μέσω ηλεκτρονικού ταχυδρομείου στο γραφείο του Ειρηνοδίκη έως τις 31 Μαρτίου του έτους της τελετής απονομής του βραβείου.

Σύμφωνα με την § 4 "Προϋποθέσεις βράβευσης" των κατευθυντήριων γραμμών βράβευσης, άξιες βράβευσης είναι οι ενέργειες που έχουν επιδείξει ιδιαίτερο πολιτικό θάρρος υπέρ του κοινού καλού, της ειρηνικής συνύπαρξης των ανθρώπων, της κοινωνικής δικαιοσύνης και των βασικών αρχών της δημοκρατίας και του κράτους δικαίου, και ειδικότερα

• για τις στοιχειώδεις αξίες του Βασικού Νόμου και του Χάρτη των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων,
• υπέρ του σεβασμού της ανθρώπινης αξιοπρέπειας, ιδίως σε περίπτωση κοινωνικής και πολιτικής καταπίεσης
• υπέρ της δημοκρατίας, της ανεκτικότητας και της κοινωνικής ευθύνης (π.χ. κατά του φασισμού, κατά της κρατικής καταστολής),
• κατά των διακρίσεων κάθε είδους,
• για την ικανοποίηση των βασικών αναγκών των ανθρώπων, ιδίως κατά της πείνας, της φτώχειας και των ασθενειών,
• κατά της ψυχολογικής και σωματικής βίας, για την υποστήριξη των επιθέσεων με κίνητρο την ξενοφοβία ή το ρατσισμό.

Η βραβεύσιμη πράξη πρέπει να έχει πραγματοποιηθεί εντός περιόδου δώδεκα μηνών πριν από την προθεσμία υποβολής υποψηφιοτήτων.

Ο Ludwig Beck γεννήθηκε στο Biebrich (σημερινό Wiesbaden) στις 29 Ιουνίου 1880, γιος του βιομήχανου Ludwig Beck και της συζύγου του Bertha, το γένος Draudt. Αφού τελείωσε το σχολείο, κατατάχθηκε στον πρωσικό στρατό ως σημαιοφόρος. Αφού φοίτησε στην Ακαδημία Πολέμου στο Βερολίνο, ο Μπεκ διορίστηκε στο Γενικό Επιτελείο ως λοχαγός το 1913.

Κατά τη διάρκεια του Πρώτου Παγκοσμίου Πολέμου, υπηρέτησε ως αξιωματικός του γενικού επιτελείου σε διάφορες υψηλές διοικήσεις στο Δυτικό Μέτωπο. Το 1919 εντάχθηκε στην Reichswehr, όπου έφτασε στον βαθμό του στρατηγού. Στη νεοσύστατη Βέρμαχτ, ο Μπεκ διορίστηκε Στρατηγός Πυροβολικού. Όταν ο Χίτλερ ανακοίνωσε τα σχέδιά του για τη συντριβή της Τσεχοσλοβακίας το 1938, μεγάλα τμήματα του σώματος των αξιωματικών σκέφτηκαν διαφορετικά από τον Χίτλερ. Εκπρόσωπος αυτής της ομάδας ήταν ο αρχηγός του Γενικού Επιτελείου Λούντβιχ Μπεκ. Προειδοποίησε τους ανωτέρους του και τον αρχηγό του κράτους για τις καταστροφικές αποφάσεις και συνάντησε την έγκριση του συνταγματάρχη φον Μπράουχιτς, αλλά την οργισμένη απόρριψη του Χίτλερ. Ο Μπεκ ήθελε να πείσει τους στρατηγούς να παραιτηθούν από τις θέσεις τους. Αν και ο Brauchitsch συμμεριζόταν την πεποίθηση ότι ένας πόλεμος θα σήμαινε καταστροφή για τη Γερμανία, δεν μπορούσε, όπως και οι άλλοι στρατηγοί, να αποφασίσει να κάνει το βήμα που πρότεινε ο Beck. Ως αποτέλεσμα, ο Μπεκ ανακοίνωσε την παραίτησή του τον Αύγουστο του 1938 και απολύθηκε από τη Βέρμαχτ λίγο αργότερα.

Από το 1939 έως το 1944, ο Λούντβιχ Μπεκ συμμετείχε στην αντίσταση γύρω από τον Καρλ Φρίντριχ Γκέρντελερ. Μαζί με τον Goerdeler, έγινε επικεφαλής του αντιστασιακού κινήματος και προβλεπόταν ως νέος αρχηγός του κράτους σε διάφορα σχέδια πραξικοπήματος.

Μετά την αποτυχημένη βομβιστική επίθεση εναντίον του Χίτλερ στη "Φωλιά του Λύκου" (κοντά στο Ράστενμπουργκ / Ανατολική Πρωσία), η αντιστασιακή ομάδα γύρω από τον Μπεκ στο Βερολίνο απέτυχε να πραγματοποιήσει πραξικόπημα. Ο Μπεκ συνελήφθη στο Μπέντλερμπλοκ του Βερολίνου από μονάδες της Βέρμαχτ. Λίγο πριν από τα μεσάνυχτα, ο Λούντβιχ Μπεκ αναγκάστηκε να αυτοκτονήσει, κάτι που απέτυχε δύο φορές. Στη συνέχεια πυροβολήθηκε από έναν λοχία της Βέρμαχτ.

Η επιτροπή επιλογής για το βραβείο Ludwig Beck για το πολιτικό θάρρος αποτελείται σήμερα από 18 μέλη.

Αποτελείται από

• τον δήμαρχο της πρωτεύουσας του κρατιδίου του Βισμπάντεν,
• τον επικεφαλής του δημοτικού συμβουλίου,
• τον πρόεδρο της Επιτροπής Εθελοντισμού, Πολιτικής Συμμετοχής και Αθλητισμού.

Επιπλέον, ένας εκπρόσωπος από κάθε μία από τις ακόλουθες οργανώσεις

• του συλλόγου Wiesbadener Hilfe e. V., συμβουλευτική θυμάτων και μαρτύρων,
• της γερμανικής συνδικαλιστικής ομοσπονδίας
• το αστυνομικό τμήμα της Δυτικής Έσσης στο Βισμπάντεν,
• την προτεσταντική πρεσβυτέρια του Wiesbaden,
• η Γενική Ένωση Καθολικών Ενοριών του Βισμπάντεν,
• η ένωση "Bürger und Polizei e. V. Wiesbaden",
• η εβραϊκή κοινότητα,
• το συμβούλιο μαθητών της πόλης του Wiesbaden,
• το Diltheyschule Wiesbaden,
• το συμβουλευτικό συμβούλιο αλλοδαπών της πόλης του Βισμπάντεν,
• ο εκπρόσωπος των γυναικών της πόλης του Βισμπάντεν,
• το τμήμα πολιτών της πρωτεύουσας του κρατιδίου Βισμπάντεν,
• το Κοινοβούλιο Νεολαίας της πόλης του Βισμπάντεν,
• ο Τύπος του Βισμπάντεν και
• το συμβουλευτικό συμβούλιο ηλικιωμένων της πόλης του Βισμπάντεν.

Το 2003, το δημοτικό συμβούλιο αποφάσισε να καθιερώσει το βραβείο Ludwig Beck προς τιμήν του Ludwig Beck.

Γεννημένος στο Wiesbaden-Biebrich, ο αντιστασιακός συνταγματάρχης Ludwig Beck, ο οποίος εναντιώθηκε θαρραλέα στον Αδόλφο Χίτλερ κατά τη διάρκεια του εθνικοσοσιαλιστικού καθεστώτος, παραμένει ακόμη και σήμερα παράδειγμα εξαιρετικού πολιτικού θάρρους. Θα έπρεπε να γίνει αρχηγός του γερμανικού κράτους μετά την επιτυχή απόπειρα δολοφονίας του Χίτλερ στις 20 Ιουλίου 1944.

Σύμφωνα με τις κατευθυντήριες γραμμές του 2003, το βραβείο απονέμεται κάθε χρόνο σε άτομα, ιδρύματα και ενώσεις που έχουν προσφέρει εξαιρετικές υπηρεσίες στο πολιτικό θάρρος σε μια ιδιαίτερη σχέση με το Βισμπάντεν. Μια επιτροπή επιλογής αποτελούμενη από 18 εκπροσώπους διαφόρων φορέων αποφάσισε για τον νικητή. Μέχρι το 2008, το βραβείο ήταν προικισμένο με 2.500 ευρώ.

Το 2009, αναπτύχθηκε μια αλλαγή στις κατευθυντήριες γραμμές του βραβείου, προκειμένου να ενισχυθεί η αξία του βραβείου, εστιάζοντας περισσότερο στον όρο "πολιτικό θάρρος" σε σχέση με τον Ludwig Beck, ο οποίος έδωσε το όνομά του στο βραβείο.

Το βραβείο Ludwig Beck δεν απονεμήθηκε το 2009 και το 2010.