Ο πρώην σεφ της αυλής Carl Heinrich Alfred Georgi (1835-1914) ήρθε στο Βισμπάντεν από το Βερολίνο το 1893 και έχτισε ένα καφενείο σε μαυριτανικό στιλ στο Unter den Eichen από τον αρχιτέκτονα του Βισμπάντεν Carl Dormann (1859-1921). Το Café Orient άνοιξε στις 27 Ιανουαρίου 1900, ημέρα των γενεθλίων του Κάιζερ Γουλιέλμου Β'. Η αυτοκράτειρα Auguste Viktoria δώρισε όλα τα ασημένια μαχαιροπήρουνα. Το Café Orient έγινε σύντομα δημοφιλής προορισμός για την υψηλή κοινωνία από κοντά και μακριά. Ωστόσο, παρά τις καλές δουλειές, ο Γκεόργκι αναγκάστηκε να πουλήσει το "καφέ των ονείρων" του μόλις δύο χρόνια αργότερα, καθώς είχε υπερβάλει οικονομικά. Το Café Orient είχε στη συνέχεια διάφορους ιδιοκτήτες και ενοικιαστές μέχρι που το αγόρασε ο διευθυντής ξενοδοχείων Georges Richefort (1868-1932) και το επανέφερε στην ευημερία μαζί με τη σύζυγό του Lina (1866-1958). Ο Richefort αναγκάστηκε επίσης να καταθέσει αίτηση πτώχευσης το 1929. Το Café Orient επέζησε από τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο χωρίς ζημιές.

Αργότερα, τα μισθωμένα τμήματα του κτιρίου καταλαμβάνονταν από μια μεγάλη ποικιλία ανθρώπων και εταιρειών, μεταξύ των οποίων μια εταιρεία ενοικίασης κοστουμιών, ένας παρασιτολόγος, καλλιτέχνες, μια σχολή μπαλέτου, ένα υποδηματοποιείο και ένα ραφείο. Ωστόσο, οι επείγουσες επισκευές δεν πραγματοποιούνταν πλέον. Το κτίριο υποβαθμιζόταν όλο και περισσότερο σε ένα ερειπωμένο ερείπιο. Κατεδαφίστηκε το 1964. Σήμερα, στη θέση του βρίσκεται μια επταώροφη πολυκατοικία, χωρίς τίποτα να θυμίζει το Café Orient. Ένας εγγονός του Richefort ανακατασκεύασε το καφέ σε κλίμακα 1:25 στη Θουριγγία. Αυτό το μοντέλο και όλα τα συγκεντρωμένα αναμνηστικά του Café Orient περιμένουν μια θέση σε ένα μελλοντικό μουσείο της πόλης του Βισμπάντεν.