Pfeiffer, Emil

Ιατρός, λουτρολόγος

γεννήθηκε: 01.03.1846 στο Βισμπάντεν

πέθανε: 13.07.1921 στο Wiesbaden

Ο Pfeiffer, αδελφός του βακτηριολόγου August Pfeiffer, σπούδασε ιατρική στη Βόννη, το Würzburg και το Βερολίνο, όπου απέκτησε και το διδακτορικό του. Αφού πήρε μέρος στον πόλεμο του 1870/71 ως βοηθός ιατρού στο πεδίο της μάχης, εγκαταστάθηκε ως γενικός ιατρός στο Βισμπάντεν το 1872 και εργάστηκε επίσης ως δημοτικός γιατρός για τους φτωχούς. Το 1872 πέρασε αρκετούς μήνες σπουδάζοντας στη Βιέννη.

Το ιατρικό του ενδιαφέρον αφορούσε κυρίως τα άρρωστα παιδιά, όπως αποδεικνύεται από τις δημοσιεύσεις του για τη φροντίδα και τη διατροφή των βρεφών και για την εκτέλεση και τις μεθόδους ανάλυσης του γάλακτος. Με το όνομά του συνδέεται μια εμπύρετη ασθένεια με διόγκωση των λεμφαδένων στην περιοχή του λαιμού και του τραχήλου, η οποία μπορεί να εμφανιστεί κυρίως σε παιδιά και εφήβους: Ο αδενικός πυρετός του Pfeiffer.

Το 1881 εκδόθηκε το βιβλίο του "Die Trinkkur in Wiesbaden". Μαζί με αρκετούς συναδέλφους του, εξέδωσε τις διαφημιστικές εκδόσεις "Balneologische Studien über Wiesbaden" και "Wiesbaden als Kurort", προωθώντας έτσι τη φήμη της πόλης και μέσω της εργασίας του στο Kur- und Verkehrsverein e.V., του οποίου ήταν πρόεδρος για πολλά χρόνια. Τα συγγράμματά του "Η ουρική αρθρίτιδα και η επιτυχής αντιμετώπισή της" και "Ουρική αρθρίτιδα και παχυσαρκία" τον έκαναν παγκοσμίως γνωστό. Ήταν ένας από τους ιδρυτές του Συνεδρίου Εσωτερικών Ιατρών και διετέλεσε γραμματέας της Εταιρείας Εσωτερικής Ιατρικής από το 1882 έως το 1914.

Εκτός από την ιατρική του έρευνα, αφιερώθηκε στη φυσική ιστορία, ιδίως στη βοτανική, και στις ιστορικές μελέτες της γενέτειράς του. Συγκέντρωσε εικόνες και έγγραφα σχετικά με την παλαιότερη εμφάνιση και ανάπτυξη της πόλης, ζωγράφισε επιστημονικά σχετικές εικόνες φυτών και συνέταξε ένα ερμπάριο για τη χλωρίδα του Βισμπάντεν. Στην εποχή του ήταν ένας από τους μεγαλύτερους χορηγούς όλων των τμημάτων του Μουσείου του Βισμπάντεν, το οποίο έλαβε και την περιουσία του.

Το Emil-Pfeiffer-Weg στο Βισμπάντεν τιμά τη μνήμη του γιατρού.