Οι τέσσερις χάρτες αξιολόγησης αποτελούν το σημείο εκκίνησης για τον παρόντα χάρτη, ο οποίος αποτελεί τη βάση για το δίκτυο βιοτόπων. Οι περιοχές πολύ υψηλής και υψηλής σημασίας συνοψίστηκαν από τους τέσσερις χάρτες αξιολόγησης. Αυτές συμπληρώθηκαν από το επίπεδο τρία, μέτριας σημασίας για την πανίδα, το δάσος και τους τύπους βιοτόπων στην εσωτερική περιοχή. Η χλωρίδα σε αυτό το επίπεδο παραλείφθηκε, καθώς πρόκειται για είδη που είναι ευρέως διαδεδομένα στην αστική περιοχή. Το επίπεδο πέντε δείχνει έτσι την πολύ υψηλή σημασία για τη χλωρίδα, την πανίδα, το δάσος και την εσωτερική περιοχή, ενώ το επίπεδο τρία, μέτρια σημασία, παρουσιάζεται μόνο από την άποψη της πανίδας, του δάσους και της εσωτερικής περιοχής. Με αυτόν τον τρόπο, μπορούν να προσδιοριστούν οι περιοχές με τις υψηλότερες τιμές.

Από τον χάρτη αξιολόγησης προέκυψαν οι κεντρικές ζώνες, οι διάδρομοι συνδεσιμότητας, οι ενδιάμεσοι άξονες και οι ευέλικτοι άξονες συνδεσιμότητας για τις εσωτερικές και τις εξωτερικές περιοχές. Οι βασικές ζώνες επικεντρώνονται σε περιοχές πολύ υψηλής σημασίας. Οι διάδρομοι συνδεσιμότητας προσανατολίζονται σε περιοχές των επιπέδων τέσσερα και τρία καθώς και σε μικρής κλίμακας ή απομονωμένες περιοχές του επιπέδου πέντε. Τα σκαλοπάτια είναι περιοχές των επιπέδων πέντε έως τρία, οι περισσότερες από τις οποίες είναι σποραδικές. Προκειμένου να επιτευχθεί η συνδεσιμότητα σε ολόκληρη την αστική περιοχή, συμπεριλαμβανομένων των περιοχών με λιγότερο ευνοϊκές φυσικές συνθήκες, οι άξονες συνδεσιμότητας απεικονίστηκαν σε ένα σχηματικό διάγραμμα. Θα πρέπει να δοθεί προτεραιότητα στην αναβάθμιση και στις νέες αναπτύξεις στις περιοχές αυτές. Επιπλέον, επιλέχθηκαν οι περιοχές με ιδιαίτερα ισχυρή επίδραση φραγμού από το πρώτο επίπεδο του χάρτη αξιολόγησης των βιοτόπων στην εσωτερική περιοχή.

Οι διάφορες ζώνες χωρίζονται σε πέντε κατηγορίες ανάλογα με τον αντίστοιχο κύριο τύπο βιοτόπου. Αυτό συνδέει παρόμοιους βιοτόπους μεταξύ τους. Οι κατηγορίες αυτές είναι Πεδιάδες ρεμάτων και ποταμών και υγροβιότοποι: Η κατηγορία αυτή περιλαμβάνει όλες τις πλημμυρικές εκτάσεις στην εξωτερική περιοχή και στο δάσος, καθώς και υγροτόπους ανεξάρτητους από τις πλημμυρικές εκτάσεις. Εκτός από την υπάρχουσα τυπική βλάστηση, περιλαμβάνουν επίσης την εμφάνιση των εδαφών των πλημμυρών. Οι χρήσεις που δεν είναι τυπικές για την τοποθεσία θα πρέπει να μετατραπούν μακροπρόθεσμα.
Πολιτιστικό τοπίο: Πρόκειται για περιοχές με υψηλό ποσοστό οπωρώνων, αγροτεμαχίων, εκτεταμένων λιβαδιών και αγρωστωδών λιβαδιών. Βρίσκονται στο ανοικτό τοπίο.

Ξηρές τοποθεσίες: Είναι σχετικά σπάνιες στο Wiesbaden. Σε αυτή την κατηγορία περιλαμβάνονται ημίξηρα και φτωχά σε θρεπτικά συστατικά λιβάδια, καθώς και βραχώδη λιβάδια, αλλά και ριζοβόλα λιβάδια σε ξηρές και θερμές τοποθεσίες - για παράδειγμα στην περιοχή των σιδηροδρομικών εγκαταστάσεων. Δάσος: Το δάσος θεωρείται συνολικά πολύ πολύτιμο. Ιδιαίτερα οι παλαιότερες συστάδες οξιάς και δρυός, καθώς και τα δάση σε υγρές και ξηρές τοποθεσίες είναι υψίστης σημασίας.
Οικότοποι που χαρακτηρίζονται από οικισμούς: Η έμφαση εδώ δίνεται στους χώρους πρασίνου, τις δασικές εκτάσεις και τις αστικές ερημιές. Στην κατηγορία αυτή ανήκουν επίσης τα λιβάδια μέσα σε δομημένες περιοχές.

Είναι φανερό ότι τα φυσικά χαρακτηριστικά στο Wiesbaden είναι ήδη κατά κύριο λόγο καλά και η ένταση της χρήσης είναι σε ορισμένες περιπτώσεις εκτεταμένη. Ωστόσο, τόσο το ανατολικό τμήμα του Βισμπάντεν όσο και μεγάλα τμήματα της περιοχής του οικισμού παρουσιάζουν σαφείς ελλείψεις. Η σημασία των πολύτιμων δομών βιοτόπων πρέπει να ενισχυθεί και να διασφαλιστεί μακροπρόθεσμα μέσω της δικτύωσης.