Ender, Karl

Αρχηγός της Αστυνομίας

Γεννήθηκε: 18 Μαΐου 1921 στο Rastatt

πέθανε: 15.07.1995 στο Wiesbaden

Αφού ολοκλήρωσε την εργασιακή του θητεία το 1939, ο Έντερ ξεκίνησε τη βασική εκπαίδευση ως αστυνομικός στο Φούρστενφελντμπρουκ. Αργότερα μετακινήθηκε στη Βαϊμάρη, τη Δρέσδη και το Βερολίνο και μετατέθηκε στη Βρέμη το 1941. Μετά το ξέσπασμα του Β' Παγκοσμίου Πολέμου, αποσπάστηκε αρκετές φορές από το αστυνομικό του τμήμα για να υπηρετήσει στο μέτωπο και έμεινε για λίγο αιχμάλωτος των Ρώσων. Από τον Μάιο του 1945 και μετά, αφού εν τω μεταξύ απελευθερώθηκε από τη στρατιωτική κυβέρνηση, επέστρεψε στα αστυνομικά καθήκοντα στη Βρέμη - αρχικά ως βοηθητικός αξιωματικός και αργότερα ως αναπληρωτής περιφερειακός διευθυντής.

Ο Έντερ σπούδασε νομικά από το 1949-52 και δίδαξε στη σχολή της κρατικής αστυνομίας από το 1953 έως το 1956. Αφού πέρασε τις πρώτες κρατικές εξετάσεις νομικής τον Δεκέμβριο του 1953, εργάστηκε αρχικά ως αστυνομικός επιθεωρητής και υπάλληλος στο δημοτικό και αστυνομικό γραφείο της Βρέμης και, μετά τη δεύτερη δικηγορική του θητεία, ως υπάλληλος στη διοίκηση της αστυνομικής δύναμης στο περιφερειακό δικαστήριο της Βρέμης. Το 1957 ολοκλήρωσε το διδακτορικό του με τη διατριβή του με θέμα "Ενέργειες της αστυνομίας κατά το κρατικό και το ιδιωτικό δίκαιο όταν ζητείται βοήθεια από μη εμπλεκόμενο τρίτο μέρος σε περίπτωση έκτακτης ανάγκης". Λίγο αργότερα, πέρασε τις δεύτερες κρατικές εξετάσεις στη νομική επιστήμη και διορίστηκε αναπληρωτής επικεφαλής του τμήματος ποινικών ερευνών της Βρέμης τον Ιούλιο του 1958.

Το 1963 επιλέχθηκε για τη θέση του αρχηγού της αστυνομίας του Βισμπάντεν και βρέθηκε στο επίκεντρο της δημοσιότητας, ιδίως κατά τη διάρκεια των φοιτητικών διαδηλώσεων στα τέλη της δεκαετίας του 1960 και στις αρχές της δεκαετίας του 1970. Στη συνέχεια, εισήγαγε επίσης το αξίωμα του "Αστυνομικού Επιτρόπου για τους αλλοδαπούς", το οποίο εξακολουθεί να διαδραματίζει σημαντικό ρόλο στη διαδικασία ένταξης στην αστυνομία μέχρι σήμερα. Συνταξιοδοτήθηκε το 1985.

Ο Έντερ έγινε γνωστή προσωπικότητα στη δημόσια ζωή και χαρακτηριζόταν από τη δέσμευσή του ως πολίτης. Το 1972-94 ήταν πρόεδρος του αστυνομικού αθλητικού συλλόγου Grün-Weiß Wiesbaden και τον Ιανουάριο του 1977 ίδρυσε την ένωση "Bürger und Polizei e.V." (Πολίτες και Αστυνομία), η οποία διαμόρφωσε τη σχέση μεταξύ κοινωνίας και αστυνομίας ως διάλογο και συνεχίζει να το κάνει μέχρι σήμερα.