Reese, Ernst Alfred Heinrich

Επικεφαλής Κοινωνικών Υποθέσεων

Γεννήθηκε: 11 Σεπτεμβρίου 1929 στο Detmold (Lippe)

Πέθανε: 17 Ιανουαρίου 1984 στο Wiesbaden

Ο Reese ήταν γιος του Alfred Adolf Wilhelm Louis Reese (γεννημένος το 1902), αγρότη που εργαζόταν ως διαχειριστής κτήματος, και της συζύγου του Margarete Luise Pauline Marie Auguste Reese, το γένος Fritzemeier (γεννημένη το 1909). Μεγάλωσε σε ένα αγρόκτημα και φοίτησε στο δημοτικό σχολείο από το Πάσχα του 1936 και μετά, αρχικά στο Remminghausen και στο Spork-Eichholz. Δεν είναι γνωστές αξιόπιστες πληροφορίες σχετικά με τη συμμετοχή του στο Jungvolk και στη Χιτλερική Νεολαία, η οποία πιθανώς βασίζεται στο έτος γέννησής του.

Η οικογένεια προφανώς μετακόμισε αρκετές φορές. Ο Ernst Alfred Reese φοίτησε σε σχολεία στο Rennerod (Westerwald) και στο Runkel an der Lahn τη δεκαετία του 1930. Από το 1940 έως το 1946 ήταν μαθητής στο γυμνάσιο του Diez. Αποφοίτησε από το εκεί γυμνάσιο το 1946. Την ίδια χρονιά, η οικογένεια μετακόμισε στο Rheingau, όπου ο πατέρας του ανέλαβε τη διαχείριση ενός κτήματος.

Το 1947, ο Ernst Alfred Reese ξεκίνησε ένα πρόγραμμα διοικητικής κατάρτισης με τον διοικητή της Περιφερειακής Δημοτικής Ένωσης Wiesbaden, του νομικού προκατόχου της Κρατικής Ένωσης Πρόνοιας της Έσσης (LWV). Παρακολούθησε το διοικητικό σεμινάριο του Βισμπάντεν και πέρασε τις διοικητικές εξετάσεις Ι το 1950, οπότε και προσελήφθη ως δόκιμος δημόσιος υπάλληλος στην ενδιάμεση δημόσια υπηρεσία. Στις 15 Μαρτίου 1952, ο Reese παντρεύτηκε την Inge Emmy Hanny Roth (1931-1987) στο Wiesbaden. Ο πρώτος τους γιος γεννήθηκε το 1952. Τον ακολούθησαν άλλος ένας γιος και μια κόρη.

Από το 1952, ο Reese ζούσε στην περιοχή Rheingau του Wiesbaden. Το 1953, πέρασε τις διοικητικές εξετάσεις ΙΙ και έτσι προκρίθηκε στην ανώτερη δημόσια υπηρεσία. Προήχθη σε κρατικό επιθεωρητή το 1954 και σε ανώτερο κρατικό επιθεωρητή το 1961. Το 1957 διορίστηκε επίσης ισόβιος δημόσιος υπάλληλος. Από το 1956 έως το 1959, ο Reese παρακολούθησε στον ελεύθερο χρόνο του την Ακαδημία Διοίκησης και Οικονομικών στο Mainz.

Ο Reese προσχώρησε επίσης στο SPD το 1953. Από το 1955 έως το 1960, ήταν πρόεδρος του Jusos στην υποδιοίκηση του Βισμπάντεν. Ήταν επίσης πρόεδρος της νοτιοδυτικής τοπικής οργάνωσης (Rheingauviertel) και μέλος του υποπεριφερειακού συμβουλίου του SPD.

Ο Reese ήταν μέλος του δημοτικού συμβουλίου του Wiesbaden για το SPD από τις τοπικές εκλογές του 1960. Από το 1964 έως το 1968 ήταν αναπληρωτής πρόεδρος και από το 1968 έως το 1971 πρόεδρος της οικονομικής και δημοσιονομικής επιτροπής του δημοτικού συμβουλίου. Ήταν επίσης μέλος της Κεντρικής Επιτροπής, της Επιτροπής Ενστάσεων, της Επιτροπής των Γερόντων, της Επιτροπής Ρήνου-Μάιν και διαφόρων κοινωνικών αντιπροσωπειών, επιτροπών και επιτροπών, όπως η Ειδική Επιτροπή για τη φροντίδα των νέων, η Αντιπροσωπεία για την Υγεία και τα Νοσοκομεία και η Επιτροπή Λειτουργίας για τα Υγειονομικά Θέρετρα. Από το 1966, ο Reese κατείχε επίσης το αξίωμα του διευθυντή της κοινοβουλευτικής ομάδας του SPD και ήταν επικεφαλής της ομάδας εργασίας για τη νεολαία και την κοινωνική πρόνοια της κοινοβουλευτικής ομάδας του SPD.

Ο Reese δραστηριοποιήθηκε και πέραν της περιφέρειας. Ήταν μέλος της Επιτροπής Κοινωνικών Υποθέσεων και της Επιτροπής Υγείας του Συνδέσμου Πόλεων και Κοινοτήτων της Έσσης, καθώς και μέλος της Συνέλευσης του Συνδέσμου από το 1965 έως το 1969 και από το 1977 έως το 1981, και μέλος της Διοικητικής Επιτροπής του Συνδέσμου Πρόνοιας του κρατιδίου της Έσσης από το 1969 έως το 1977.

Παράλληλα με την πολιτική του σταδιοδρομία, ο Reese ακολούθησε καριέρα ως ανώτερος δημόσιος υπάλληλος. Ενώ εργαζόταν για τον Κρατικό Σύνδεσμο Πρόνοιας σε διάφορους τομείς της υπερτοπικής κοινωνικής πρόνοιας, πιο πρόσφατα ως επικεφαλής του τμήματος "Υγείας και περίθαλψης σωματικών αναπηριών", μετακινήθηκε στο τμήμα προσωπικού του Υπουργείου Πολιτισμού της Έσσης τον Φεβρουάριο του 1962. Εκεί αναδείχθηκε σε κυβερνητικό στέλεχος μέχρι το 1965. Στα τέλη της δεκαετίας του 1960, ο Reese εργάστηκε στο Τμήμα P I 2 "Νομοθεσία και θεμελιώδη ζητήματα στους τομείς του δικαίου της δημόσιας διοίκησης, του δικαίου των συλλογικών διαπραγματεύσεων, του δικαίου της κοινωνικής ασφάλισης" ως υπάλληλος για θέματα που αφορούσαν το δίκαιο της δημόσιας διοίκησης και της σταδιοδρομίας του ακαδημαϊκού προσωπικού των πανεπιστημίων. Τον Μάιο του 1970, με ειδική εξουσιοδότηση από την Κρατική Υπηρεσία Προσωπικού, ο Reese διορίστηκε στη θέση του Regierungsamtsrat. Το 1971, ήταν ο μοναδικός υποψήφιος για να εκλεγεί επικεφαλής κοινωνικών υποθέσεων του Βισμπάντεν. Στους στόχους του περιλαμβάνονταν μέτρα εξορθολογισμού στο πλαίσιο της εξυγίανσης του προϋπολογισμού και πιο επίπεδες διοικητικές δομές στις υπηρεσίες για τις οποίες ήταν υπεύθυνος.

Κατά τη διάρκεια της δεκαετούς θητείας του, ο κ. Reese ζήτησε επίμονα πρόσθετη χρηματοδότηση για τον τομέα ευθύνης του και άσκησε επίσης οξεία κριτική στην ομοσπονδιακή κυβέρνηση και την κυβέρνηση του κρατιδίου στο πλαίσιο αυτό. Ο κ. Reese εργάστηκε επίσης σε εθελοντική βάση για διάφορες οργανώσεις, όπως η μη κερδοσκοπική ένωση ατόμων με αναπηρία Wiesbaden-Rheingau-Taunus-Kreis, της οποίας ήταν πρόεδρος μέχρι το θάνατό του. Ανέλαβε επίσης ηγετικούς ρόλους στο Zimmermannʼschen Stiftung - Versorgungshaus für alte Leute Wiesbaden, στο Institut für Erziehungshilfe Wiesbaden και στην Arbeitsgemeinschaft der freien und behördlichen Wohlfahrtspflege.

Ο Reese επανεξελέγη τον Οκτώβριο του 1976. Με την ευκαιρία των 50ων γενεθλίων του το 1979, ο Τύπος του Βισμπάντεν εξήρε την αφοσίωσή του σε κοινωνικά θέματα, ιδίως για τους κοινωνικά μειονεκτούντες. Ο Reese δεσμεύτηκε επίσης για τη βελτίωση των σχέσεων μεταξύ της ΟΔΓ και του Ισραήλ. Για παράδειγμα, προώθησε ένα γερμανοϊσραηλινό πρόγραμμα ανταλλαγής νέων, το οποίο εξελίχθηκε στην αδελφοποίηση της πόλης με την Kfar Sava.

Κατά τη διάρκεια της θητείας του Reese συστάθηκε το πρώτο συμβούλιο ηλικιωμένων (1976) και ιδρύθηκαν διάφορα κέντρα νεολαίας (για παράδειγμα στο Biebrich το 1977). Υπήρξαν επίσης νέα οικοδομικά έργα στους τομείς των γηροκομείων και των νοσοκομείων. Κατά τη διάρκεια της θητείας του επισημάνθηκε επίσης η κατασκευή δύο κέντρων ημερήσιας φροντίδας στο κέντρο της πόλης, στην Kronprinzenstraße και στην Luxemburgplatz, καθώς και η ίδρυση εργαστηρίου για άτομα με ειδικές ανάγκες στην Hagenauer Straße το 1979. Παράλληλα, όμως, υπήρξαν και μικρά πολιτικά σκάνδαλα στον κοινωνικό τομέα, για παράδειγμα σε σχέση με το κέντρο νεολαίας PUB στην Friedrichstraße.

Το καλοκαίρι του 1980, η υγεία του Ernst Alfred Reese επιδεινώθηκε και ο ίδιος εγκατέλειψε πρόωρα το αξίωμά του στα τέλη του 1980 κατόπιν δικής του επιθυμίας.

Ο Reese παντρεύτηκε για δεύτερη φορά το 1981 και πέθανε στο Βισμπάντεν στις 17 Ιανουαρίου 1984.