Moim ulubionym miejscem w Wiesbaden jest to, w którym nie spędzam zbyt wiele czasu, ale obok którego przejeżdżam codziennie po pracy. To plac przed kościołem luterańskim na początku Mosbacher Straße.

Wszystko jest tu w porządku: podczas gdy w centrum miasta było gorąco i zakurzone, tutaj wita mnie cień potężnych drzew alejowych, a hałas miasta zanika w sąsiedniej dzielnicy mieszkalnej.

No i oczywiście sam kościół Lutra, secesyjny zespół zbudowany przez Friedricha Pützera i ukończony w 1910 roku. Pützer zaplanował również pomieszczenia parafialne i plebanie dla kościoła. Była to wówczas zupełnie nowa funkcjonalność w budownictwie kościelnym. Ogromny dach obejmuje wiele części zespołu, który harmonijnie wtapia się w otaczające budynki. Ogromny dach jest również technicznym arcydziełem. Konsekwentny projekt Lutherkirche jest uderzający. Friedrich Pützer chciał uwolnić się od ciężaru przeszłości i dlatego szukał nowych form. W rezultacie zewnętrzna i wewnętrzna część Lutherkirche stała się wspaniałym kościołem secesyjnym. Zdobiony mozaiką portal, który widzę z Mosbacher Straße, również przyczynia się do zewnętrznego piękna.

Ale kościół Lutra jest nie tylko wspaniały. Łączy w sobie przepych i wygodę jak prawie żaden inny kościół. W jego rozmiarach i wnętrzu nie ma nic zimnego, wręcz przeciwnie, jest przytulne. Kiedy mijam ten plac, nie tylko zwalniam bieg, ale też wyłączam się, oddycham z ulgą i cieszę się architektonicznym dziedzictwem Wiesbaden.