"Smartfony i algorytmy wpływają na naszą uwagę i zmieniają nasze światy doświadczeń - obietnica optymalizacji zamienia się w uczucie przytłoczenia i rozproszenia". Obie artystki badają tę transformację w zabawny i analogowy sposób oraz opracowują nowe prace malarskie i dźwiękowo-rzeźbiarskie na wystawę, które są zestawione w przestrzeni wystawienniczej.

Miriam Steinmacher wykorzystuje piszczałki organowe i dmuchawy promieniowe do tworzenia obiektów imitujących komory echa i wytwarzających dźwięki. W ten sposób komunikują się ze sobą w niezrozumiały sposób lub tworzą multi-dźwięk, który gra w Bellevue Saal.

Z kolei obrazy Thilo Jenssena, na których zrzuty ekranu z ustawień telefonu komórkowego i komunikacji cyfrowej są nakładane i alienowane poprzez piaskowanie. W serii tej technologia cyfrowa łączy się z malarstwem rzeźbiarskim i oddaje ulotną naturę obrazów cyfrowych na płótnie.

Razem prace stawiają pytania o interakcję między technologią a naszym stosunkiem do świata, innych i nas samych.