Człowiek jest centralnym tematem w twórczości Richild Holt. Połączenie realistycznej dokładności w przedstawieniu figuratywnym i ekspresyjnego stylu charakteryzuje wrażliwe, szczere (auto)portrety artysty.
Twarze i ciała są modelowane w silnym kontraście światła, ciemności i koloru. Postacie są osadzone na zredukowanym i wysoce abstrakcyjnym tle. Portrety charakteryzują się emocjonalną intensywnością, napiętą dynamiką i dużą intymnością.

Jej akty są również wrażliwymi portretami, w których osiąga autentyczność, a nie wyidealizowaną reprezentację. Wygląd i osobowość są wyrażone w tradycji i aspiracjach malarstwa portretowego od czasów wysokiego renesansu. Widz spotyka się z intensywną fizycznością i wrażliwością. W swojej bezpośredniej obecności ciało jednocześnie prezentuje się jako nośnik i widoczny wyraz doświadczeń, emocji i społecznych konotacji, tożsamości. Podobnie jak w błękitnej godzinie wieczornego zmierzchu, zewnętrze i wnętrze portretowanych lśnią z równą jasnością.

Procesowi malowania towarzyszy bliska wymiana między portretowanym a artystą, w trakcie której powstaje portret, który oddaje osobowość podmiotu i przekłada ją na płótno. Richild Holt opisuje te wspólne sesje portretowe jako "najbardziej intensywny dialog, jaki można sobie wyobrazić".