Fascynacja XIX wiek
Wystawa "Fascynacja XIX wiekiem, Sven Drühl: artysta - kolekcjoner - teoretyk" pokaże około 35 prac artysty od 9 maja do 28 września 2025 roku. Prace zostaną uzupełnione wyborem 35 obrazów kultowych XIX-wiecznych malarzy pejzażystów.
Sven Drühl, urodzony w 1968 roku w Nassau/Lahn, studiował sztukę i matematykę w latach 90-tych, w szczytowym okresie postmodernistycznej debaty w kontekście sztuki. To jest właśnie jego artystyczna podstawa, chociaż rozwój nie kończy się na postmodernizmie; najpóźniej od 2000 roku mówi się o metamodernizmie. Drühl postrzega odwoływanie się do artystycznych osiągnięć modernizmu i postmodernizmu jako okazję do opracowania nowego metamodernistycznego języka wizualnego: "Wierzę, że innowacja zwykle pojawia się, gdy ponownie przemyślisz tradycję lub istniejące i spróbujesz połączyć poszczególne części w nowy sposób lub po prostu dobrze potrząśnij wszystkim w sposób DIY. Jeden krok do tyłu i dwa do przodu." (Sven Drühl w wywiadzie z Larissą Kikol, 2020)
Obszary tematyczne
Tematy, które artysta wielokrotnie eksploruje w swoich pracach, obejmują transfer kulturowy i medialny, oryginalność, autorstwo, cytat, remiks, seryjność, ale także ingerencję w naturę i zmiany w koncepcji krajobrazu.
W pracach z serii Silicone Drühl od ponad 20 lat odwołuje się do dzieł innych artystów. Są to obrazy o obrazach, abstrakcje drugiego rzędu. Używając specjalnej techniki farby olejnej i silikonowych kresek, artysta maluje motywy krajobrazowe, które umieszczają wszystkie modele, czy to z romantyzmu, czy z kontekstu sztuki współczesnej, w rozpoznawalnym stylu Drühla.
W swoim artystycznym podejściu artysta dąży do przewartościowania i repozycjonowania w sensie remiksu. Drugim tematem wystawy są prace z serii Lack, która stanowi coś w rodzaju odwrócenia konceptualnego podejścia obrazów Remix.
W przypadku obrazów lakierowanych Drühl odwraca perspektywę. Nie odwołuje się już do historycznych modeli sztuki, które z kolei opierają się na spojrzeniu na naturę. Zamiast tego artysta wykorzystuje teraz wirtualne modele, które wyodrębnia z teksturowanych teł obliczonych światów, takich jak te używane w branży gier. Rezultatem są obrazy krajobrazowe, które zazwyczaj nie są już oparte na prawdziwym krajobrazie, ale składają się z elementów scenografii generowanych przez kliknięcie myszą. Cechą wspólną wszystkich serii Drühla jest pominięcie elementu narracyjnego. Krajobrazy wydają się przechłodzone, ludzie nigdy nie są widoczni na obrazach.
Praca teoretyczna i kolekcje
Fascination 19th Century honoruje również pracę teoretyczną Svena Drühla. Artysta jest nie tylko doktorem historii sztuki, ale także gościnnym redaktorem 13 tomów "Kunstforum International" i autorem licznych artykułów na temat historii sztuki.
W Muzeum w Wiesbaden Drühl po raz pierwszy prezentowany jest jako kolekcjoner. Prace Drühla uzupełnia wybór około 35 obrazów pejzażowych z jego bogatej XIX-wiecznej kolekcji, która została zestawiona ze szczególnym uwzględnieniem: od Eugena Brachta po Janusa La Cour i Carla Spitzwega. W tej zestawionej prezentacji XIX-wiecznego malarstwa pejzażowego z pracami współczesnego artysty, Muzeum Wiesbaden cofa się do epoki swojego powstania w roku jubileuszu 200-lecia.
Wystawa we współpracy z Muzeum Hansa Erniego w Lucernie.