Οι Ρωμαίοι εγκαταστάθηκαν εδώ από τον δεύτερο έως τον τέταρτο αιώνα μ.Χ., όπως μαρτυρούν τα πολυάριθμα ρωμαϊκά αρχοντικά κατά μήκος του Wäschbach. Από τον 6ο έως τον 11ο αιώνα μ.Χ., η περιοχή κατοικήθηκε από μια μεγάλη φράγκικη φυλή, όπως αποδεικνύεται από το παρεκκλήσι "Heydenkapelle" που ανακαλύφθηκε το 1971. Το Erbenheim αναφέρεται για πρώτη φορά σε έγγραφο από το αβαείο της Αγίας Ούρσουλας στην Κολωνία το 927.

Το τοπωνύμιο Erbenheim εμφανίζεται τον 10ο αιώνα ως "Ersinesheim". Υποδηλώνει έναν οικισμό της πρώιμης φραγκονικής περιόδου, γεγονός που επιβεβαιώνεται και από αρχαιολογικά ευρήματα.

Κατά τον Μεσαίωνα, το Erbenheim ανήκε στο Königssondergau και πιθανότατα τέθηκε υπό την κυριαρχία των κόμητων του Nassau. Το 1423, ο αυτοκράτορας Σιγισμούνδος παραχώρησε στο χωριό προνόμια πόλης. Αυτό επέτρεψε στους κατοίκους να προστατεύονται με προμαχώνες και να διοργανώνουν εβδομαδιαία αγορά. Ο 14ος αιώνας έφερε επίσης πολέμους και καταστροφές. Το 1461, η πόλη κάηκε από το Μάιντς. Το Erbenheim υπέστη επίσης μεγάλες απώλειες κατά τη διάρκεια του τριακονταετούς πολέμου (1618 έως 1648). Παρ' όλα αυτά, το χωριό παρέμεινε μεγάλης σημασίας, κυρίως λόγω της εκκλησίας του Αγίου Παύλου, της οποίας ο πύργος στέκει ακόμη και σήμερα.

Από τον 19ο αιώνα και μετά, το Erbenheim γνώρισε μια φάση ανάπτυξης και εκσυγχρονισμού. Η δουλοπαροικία καταργήθηκε το 1808 και ο πληθυσμός αυξήθηκε. Το πρώτο σχολικό κτίριο χτίστηκε το 1834, το οποίο μετατράπηκε σε δημαρχείο το 1926. Από το 1876, το Erbenheim συνδέθηκε με το σιδηροδρομικό δίκτυο με την κατασκευή της σιδηροδρομικής γραμμής Ludwigsbahn. Η περιοχή συνέχισε να αναπτύσσεται τα επόμενα χρόνια: το 1906 το Erbenheim έλαβε ηλεκτρικό ρεύμα και νερό, το 1907 άνοιξε ένας ιππόδρομος και το 1910 μετατράπηκε σε πολιτικό αεροδρόμιο.

Τα μεγάλα πανδοχεία του Erbenheim ήταν ένα δημοφιλές σημείο συνάντησης όχι μόνο για τους κατοίκους του Βισμπάντεν, αλλά και για τους ανθρώπους της περιοχής. Ειδικά μετά τις περίφημες ιπποδρομίες του Erbenheim μεταξύ 1907 και 1929, πολλοί άνθρωποι απολάμβαναν να σταματούν για μια μπύρα στα πολυάριθμα πανδοχεία.

Τα χρόνια που ακολούθησαν τον Πρώτο Παγκόσμιο Πόλεμο έφεραν μεγάλες απώλειες: 95 κάτοικοι του Erbenheim έπεσαν θύματα των μαχών και η κοινότητα καταστράφηκε σημαντικά. Το 1928, η κοινότητα ενσωματώθηκε στην πόλη του Βισμπάντεν. Κατά τη διάρκεια της εθνικοσοσιαλιστικής περιόδου, 37 εβραϊκές οικογένειες ζούσαν στο Erbenheim. Πολλοί από αυτούς δολοφονήθηκαν σε στρατόπεδα εξόντωσης. Ο Δεύτερος Παγκόσμιος Πόλεμος έφερε περαιτέρω καταστροφή με 25 αεροπορικές επιδρομές και βομβαρδισμούς πυροβολικού που στοίχισαν τη ζωή σε 77 άτομα.

Μετά τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο, το Erbenheim γνώρισε νέα άνοδο, ευνοούμενη από την εισροή προσφύγων από τα πρώην γερμανικά ανατολικά εδάφη. Το 1950, η πόλη είχε 3.967 κατοίκους, εκ των οποίων οι 681 ήταν εκτοπισμένοι. Η προοδευτική αστικοποίηση οδήγησε στην ίδρυση νέων οικισμών, όπως το Hochfeld (1960) και η περιοχή Erbenheim-Nord (1975). Τις επόμενες δεκαετίες χτίστηκαν πολυάριθμα σχολεία, κοινοτικά κέντρα και κτίρια κατοικιών.

Το 1968, ο Άλφρεντ Χίτσκοκ γύρισε σκηνές για το κατασκοπευτικό θρίλερ Topas στο αεροδρόμιο Erbenheim.