Początki stypendium sięgają "Fluxus Festival of New Music", który odbył się w Wiesbaden w 1962 roku. To wydarzenie Fluxusu było pierwszym, w którym nowy ruch artystyczny został powszechnie uznany.

Stypendium robocze wynosi 10 000 euro i jest przyznawane na trzy miesiące od czerwca do sierpnia. W tym czasie stypendyści mają zapewnione mieszkanie i przestrzeń studyjną w Nassauischer Kunstverein. Po zakończeniu stypendium, od września do końca maja następnego roku w NKV odbędzie się wystawa stypendystów, której towarzyszyć będzie publikacja.

W czasie trwania stypendium stypendyści powinni spędzać większość czasu w Wiesbaden. Nominowani mogą być krajowi i międzynarodowi artyści w wieku od 18 do 47 lat z dziedziny sztuk pięknych. Stypendium jest otwarte dla wszystkich mediów artystycznych, w tym podejść performatywnych.

Stypendium "Follow Fluxus - Fluxus and the Consequences", przyznane przez stolicę kraju związkowego Wiesbaden i Nassauischer Kunstverein Wiesbaden po raz siedemnasty z rzędu, trafiło do Loli Göller w 2024 roku.

W skład pięcioosobowego jury 2024 weszli: Jana Dennhard / pracownik naukowy, Muzeum Wiesbaden, Elmar Hermann / artysta wizualny, Michael Berger / kolekcjoner i mecenas Fluxusu, Wiesbaden, Monique Behr / urzędnik ds. sztuk wizualnych, Biuro Kultury Miasta Wiesbaden i Lotte Dinse / dyrektor, Nassauischer Kunstverein Wiesbaden.

Jury podjęło jednogłośną decyzję spośród 56 nominacji i podało następujące powody swojego wyboru: Praktyka artystyczna Loli Göller obejmuje rzeźby, performance, instalacje i wideo. Jej interdyscyplinarne podejście charakteryzuje się silnym poczuciem refleksji nad mediami i ciągłym badaniem postrzegania i konstruowania tożsamości, pamięci i rzeczywistości. Göller zajmuje się tematami i zjawiskami, które często znajdują się na obrzeżach społecznej percepcji lub dyskursu. Bada niekonwencjonalne style życia, dynamikę społeczną i kulturową, codzienne zjawiska i mitologiczne konstrukcje. Jury było pod szczególnym wrażeniem złożoności jej prac, które zachęcają do krytycznej refleksji nad obecnymi uwarunkowaniami społecznymi, politycznymi i technologicznymi. Udaje jej się kwestionować granice między tym, co widzialne i niewidzialne oraz aktywnie angażować widza.