Το Kostheim αναφέρεται για πρώτη φορά σε έγγραφο το 790, όταν ο Καρλομάγνος εξέδωσε έγγραφο στο "Copsistaino". Το όνομα προέρχεται πιθανώς από το "caput stagni" (κεφάλι στο βάλτο).

Το Kostheim ήταν κέντρο γεωργίας και καλλιέργειας φρούτων και κρασιού για αιώνες. Ένας καπετάνιος του Kostheim αναφέρεται ήδη από το 1281. Υπάρχουν ενδείξεις ότι υπήρχε μύλος από το 1293. Το 1662, ο ψαράς Lorenz Rhein εντάχθηκε στη συντεχνία των ψαράδων του Mainz. Η στρατηγική της θέση στη συμβολή του Μάιν και του Ρήνου κατέστησε την πόλη σημαντικό κέντρο μεταφόρτωσης εμπορευμάτων. Από τον 16ο αιώνα και μετά, η σχεδίαση εξελίχθηκε επίσης σε σημαντική βιομηχανία που χαρακτήριζε την περιοχή και συνέβαλε στην οικονομική πολυμορφία του Kostheim.

Κατά τη διάρκεια της ιστορίας του, το Κόστχαϊμ υπέφερε συχνά από τις αναταραχές του πολέμου. Η πόλη επλήγη ιδιαίτερα κατά τη διάρκεια του τριακονταετούς πολέμου. Οι Σουηδοί έχτισαν το φρούριο Gustavsburg στη γειτονική περιοχή. Οι Ναπολεόντειοι Πόλεμοι (1803-1815) προκάλεσαν επίσης σοβαρές ζημιές - το Kostheim έγινε επανειλημμένα θέατρο μαχών και καταστράφηκε αρκετές φορές.

Το Kostheim γνώρισε οικονομική άνθηση με την εκβιομηχάνιση. Το άνοιγμα της σιδηροδρομικής γραμμής Taunus (1840), η κατασκευή της κύριας γέφυρας (1887/89) και η ίδρυση βιομηχανικών επιχειρήσεων, όπως το εργοστάσιο κυτταρίνης (1885), άλλαξαν για πάντα την εικόνα της πόλης. Το εργοστάσιο σπίρτων Kostheim χτίστηκε το 1887 και απασχολούσε περίπου 100 άτομα, κυρίως γυναίκες. Η παραγωγή σταμάτησε στα τέλη του 1930. Χτίστηκαν νέες οικιστικές περιοχές και ο πληθυσμός αυξήθηκε. Το Kostheim ενσωματώθηκε στην πόλη Mainz το 1913.

Ο Δεύτερος Παγκόσμιος Πόλεμος έφερε μαζί του σοβαρές καταστροφές. Το παλιό κέντρο της πόλης και η Hochheimer Straße επλήγησαν ιδιαίτερα. 113 άνθρωποι έχασαν τη ζωή τους στις αεροπορικές επιδρομές. Μετά το τέλος του πολέμου, το Κόστχαϊμ αποσπάστηκε από το Μάιντς το 1945 και ανατέθηκε στο Βισμπάντεν - μια πολιτική αναδιοργάνωση που ισχύει ακόμη και σήμερα.

Το Kostheim έχει εξελιχθεί σε ένα δημοφιλές μέρος για να ζει κανείς. Η πόλη είναι γνωστή για την αμπελουργική της παράδοση, η οποία χρονολογείται από τον Μεσαίωνα. Οι γιορτές των αγροτών και η γιορτή των αμπελουργών στις όχθες του Μάιν αντικατοπτρίζουν αυτή τη ζωντανή παράδοση. Οι κάτοικοι επωφελούνται από την εγγύτητα με το Βισμπάντεν και το Μάιντς, οι οποίες παρέχουν τόσο οικονομικά όσο και πολιτιστικά ερεθίσματα.

Δύο διασταυρωμένα μαχαίρια αμπέλου ή μια πένσα; Οι απόψεις διίστανται. Σε κάθε περίπτωση, το σύμβολο ανακαλύφθηκε σε μια πέτρα ορίων του 1603 και ενσωματώθηκε στο οικόσημο του Κοστχάιμ.