Kolej Aartal
Tak zwana Aartalbahn biegnie jako jednotorowa, niezelektryfikowana linia odgałęziona ze stacji głównej Wiesbaden przez Bad Schwalbach do Diez w Nadrenii-Palatynacie, gdzie łączy się z linią Koblenz - Limburg.
We wrześniu 1983 r. Deutsche Bundesbahn zaprzestała obsługi połączeń pasażerskich między Wiesbaden i Bad Schwalbach. Około trzy lata później, we wrześniu 1986 r., Deutsche Bundesbahn zaprzestała również przewozów pasażerskich na północ od Bad Schwalbach. W 1999 r. zaprzestano również transportu towarowego na północ od grzbietu Taunus. Ostatni odcinek Diez - Kettenbach używany do transportu towarowego został zamknięty w 2000 roku. Jedynie łuk łączący stację Wiesbaden-Ost z dawną stacją Wiesbaden-Landedenkmal był nadal używany w kolejnych latach do 2014 r. w celu obsługi piwnic z winami musującymi Henkell.
Odcinek linii w Hesji, w tym jej zaplecze techniczne, jest od sierpnia 1987 r. obiektem zabytkowym i na długości około 40 kilometrów jest najdłuższym obiektem zabytkowym w kraju związkowym.
Odcinek w Nadrenii-Palatynacie jest obecnie własnością gmin Aar-Einrich i Diez. Heskie odcinki torów są nadal własnością DB AG. Obecnym dzierżawcą heskiego odcinka linii jest Aartalbahn Infrastruktur gGmbH, która dąży do krótko- i średnioterminowego celu, jakim jest udostępnienie odcinka linii przynajmniej za pomocą kolei muzealnej (Otwiera się w nowej karcie)do czasu regularnej reaktywacji. Stolica kraju związkowego Wiesbaden od kilku lat wspiera ten projekt infrastrukturalny corocznymi dotacjami z budżetu miasta.
Po tym, jak trasa kolejowa między Wiesbaden a Bad Schwalbach miała zostać reaktywowana do 2020 r. w ramach tzw. Citybahn, po anulowaniu planów Citybahn zlecono studium wykonalności w celu zbadania potencjału realizacji 23,7-kilometrowego południowego odcinka trasy - od Bad Schwalbach do stacji Wiesbaden-Ost - jako kolei regionalnej.
Obejmowało to
- zbadano wykonalność inżynieryjną,
- opracowano koncepcję operacyjną,
- przeanalizowano potencjał przewozowy linii,
- oraz przeprowadzono uproszczoną analizę korzyści i kosztów (NKU).
Obliczony wskaźnik korzyści do kosztów (BCR) na poziomie 2,1 potwierdza ekonomiczną opłacalność reaktywacji i stanowi podstawę dla kolejnych etapów planowania.
Więcej informacji na temat aktualnego stanu planowania projektu reaktywacji można znaleźć na stronie Wiesbaden wirkt | Aartalbahn (Otwiera się w nowej karcie).